عوارض دو تکنیک جراحی در بیماران مبتلا به کانسر هیپوفارنکس: بالا کشیدن معده در برابر فلاپ جلدی – عضلانی پکتورالیس ماژور

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 عوارض دو تکنیک جراحی در بیماران مبتلا به کانسر هیپوفارنکس: بالا کشیدن معده در برابر فلاپ جلدی – عضلانی پکتورالیس ماژور دارای ۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد عوارض دو تکنیک جراحی در بیماران مبتلا به کانسر هیپوفارنکس: بالا کشیدن معده در برابر فلاپ جلدی – عضلانی پکتورالیس ماژور  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی عوارض دو تکنیک جراحی در بیماران مبتلا به کانسر هیپوفارنکس: بالا کشیدن معده در برابر فلاپ جلدی – عضلانی پکتورالیس ماژور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن عوارض دو تکنیک جراحی در بیماران مبتلا به کانسر هیپوفارنکس: بالا کشیدن معده در برابر فلاپ جلدی – عضلانی پکتورالیس ماژور :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی

تعداد صفحات :۵

زمینه و هدف: جراحی رادیکال و به دنبال آن رادیوتراپی نقش مهمی در درمان کانسر هیپوفارنکس دارد. هر چند که در مورد روش بازسازی پس از رزکسیون جراحی اتفاق نظر وجود ندارد. هدف این مطالعه مقایسه عوارض دو تکنیک Gastric Pull-Up (GPU) و (PMMF) Pectoralis Major Myocutaneous Flap در بازسازی ناحیه درگیر پس از انجام لارنگوفارنگوازوفاژکتومی می باشد.روش بررسی: پرونده ۶۴ بیماری که به دنبال جراحی رادیکال تحت بازسازی ناحیه درگیر با یکی از دو روش GPU یا PMMF قرارگرفته بودند، مورد ارزیابی قرار گرفتند. اطلاعات دموگرافیک، محل ضایعه، درگیری proximal margin، سابقه رادیوتراپی، وجود لنفادنوپاتی، دیسکسیون گردنی و عوارضی مثل فیستول گوارشی، تنگی محل آناستوموز، اختلال عملکرد بلع و تنگی استوما از پرونده های مربوطه استخراج و بین دو گروه با یکدیگر مقایسه گردید.یافته ها: در مجموع ۶۴ بیمار (۴۳ نفر در گروه GPU و ۲۱ نفر در گروه PMMF) مورد ارزیابی قرار گرفتند. بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری از لحاظ مشخصات دموگرافیک وجود نداشت. محل درگیری ضایعه تومورال در هفت نفر لارنکس، پنج نفر پروگزیمال مری، پنج نفر خلف کریکوئید، چهار نفر سینوس پیریفورم، دو نفر دیواره خلفـی و ۴۱ نفـر ترکیبـی از نواحـی مختلف بود. تفاوت آماری معنی داری بین دو تکنیک جراحی از نظر ایجاد تنگی محل آناستوموز، اختلال عملکرد بلع یا تنگی استوما وجود نداشت در حالی که ایجاد عارضه فیستول به دنبال عمل جراحی در روش GPU به لحاظ آماری کمتر از روش PMMF بود (p<0.001).نتیجه گیری: پیدایش تنگی های عملکردی یا اختلال عملکرد بلع در دو روش مشابه ولی تکنیک GPU با بروز فیستول کمتری همراه است.

کلید واژه: کانسر هیپوفارنکس، لارنگوفارنگوازوفاژکتومی، بازسازی، عوارض