تاثیر ویتامین E بر روی سطح لیپیدها و لیپوپروتیین های سرم خون موش های نر وابسته به مورفین

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر ویتامین E بر روی سطح لیپیدها و لیپوپروتیین های سرم خون موش های نر وابسته به مورفین دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر ویتامین E بر روی سطح لیپیدها و لیپوپروتیین های سرم خون موش های نر وابسته به مورفین  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر ویتامین E بر روی سطح لیپیدها و لیپوپروتیین های سرم خون موش های نر وابسته به مورفین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر ویتامین E بر روی سطح لیپیدها و لیپوپروتیین های سرم خون موش های نر وابسته به مورفین :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : دانشور

تعداد صفحات :۸

مقدمه: سکته قلبی از بیماری های شایع اکثر کشورهای جهان است. کاهش سطح HDL و یا افزایش سطح LDL در خون باعث افزایش فاکتور خطر می شود که مبین ایجاد و شیوع بیماری های قلبی عروقی است.مواد و روش ها: در این مطالعه ۳۲ عدد موش صحرایی نر نژاد ویستار (Wistar) با سن و وزن نسبتا یکسان (۲۵۰-۲۰۰ گرم) از ۵۰ موش نگهداری شده در اتاق حیوانات انتخاب شد که به طور تصادفی به ۴ گروه هشت تایی تقسیم شدند. به گروه اول به عنوان گروه کنترل، غذای روزانه آب و غذای معمولی و استاندارد داده شد. به گروه دوم، ضمن استفاده از غذای گروه اول، مورفین با غلظت ۱-۴ mgr/dl خورانده شده، به طوری که آن ها پس از گذشت مدت زمان معینی کاملا معتاد گردیدند. در گروه سوم، علاوه بر آب و غذای استاندارد، ویتامین E با غلظت ۰.۱ mgr/day تجویز شد. غذای گروه چهارم نیز مشابه گروه دوم بود که به همراه آن، ویتامین E نیز تزریق می گردید. سولفات مورفین به صورت محلول در آب سوکروز دار به موش ها داده می شد. ویتامین E به طور روزانه به صورت عضلانی تزریق می گردید. نمونه های خون موش ها جهت انجام آزمایش در طول مدت ۳۰ روز مصرف مورفین و نیز مصرف مقادیر مشخص و مناسبی ویتامین E با فاصله هر ده روز یک بار جمع آوری گردیدند.نتایج: نتایج نشان می دهد استفاده از مورفین در گروه های دوم و چهارم، افزایش معناداری (p<0.001) بر روی سطح LDL-C در مقایسه با سایر گروه ها داشته است؛ در حالی که غلظت HDL-C کاهش یافته که این کاهش نیز معنادار است (p<0.01). مورفین بر روی کلسترول تام چندان تاثیری نداشته، اما نسبت LDL-C/HDL-C را به طور معنادار (p<0.001) افزایش می دهد که خود، مبین افزایش خطر بیماری های قلبی عروقی در نمونه های معتاد است. غلظت تری گلسیرید (T.G.) به طور قابل توجه و معنادار (p<0.001) در موش هایی که ویتامین E مصرف کرده بودند در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافته و به همین صورت، گروه ۴ در مقایسه با گروه ۲ به صورت معنادار نیز دارای T.G. کم تر (p<0.01) بوده است. همچنین ویتامین E به صورت معنادار، یک تاثیر افزایش غلظتی از HDL-C و کاهش غلظتی LDL-C در گروه های ۴ و ۳ در مقایسه با گروه های ۲ و ۱ داشته است (p<0.01). ویتامین E نسبت LDL-C/HDL-C را تا حدود ۴۰ درصد در موش های معتادی که ویتامین E را مصرف کرده اند کاهش می دهد. همچنین ویتامین E میزان T.G. خون را در موش های معتاد تا میزان ۳۰-۲۵ درصد کاهش داده است.نتیجه گیری: استفاده از ویتامین E می تواند به عنوان یک ترکیب آنتی اکسیدانت در نمونه های آرترواسکلروزیس و نیز معتاد به مورفین در حد بسیار قابل قبولی، فاکتورهای پرخطر مرتبط با بیماری های قلبی عروقی را کاهش و بهبود دهد.

کلید واژه: ویتامین E، مورفین، لیپوپروتیین ها، لیپیدها