بررسی بافت های اولیه و ثانویه در توده های گرانیتوئیدی شمال گلپایگان همراه با تجدید نظر در سن جایگیری آن ها بر اساس روابط صحرایی و فسیل شناسی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی بافت های اولیه و ثانویه در توده های گرانیتوئیدی شمال گلپایگان همراه با تجدید نظر در سن جایگیری آن ها بر اساس روابط صحرایی و فسیل شناسی دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی بافت های اولیه و ثانویه در توده های گرانیتوئیدی شمال گلپایگان همراه با تجدید نظر در سن جایگیری آن ها بر اساس روابط صحرایی و فسیل شناسی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی بافت های اولیه و ثانویه در توده های گرانیتوئیدی شمال گلپایگان همراه با تجدید نظر در سن جایگیری آن ها بر اساس روابط صحرایی و فسیل شناسی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی بافت های اولیه و ثانویه در توده های گرانیتوئیدی شمال گلپایگان همراه با تجدید نظر در سن جایگیری آن ها بر اساس روابط صحرایی و فسیل شناسی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : نشریه علوم (دانشگاه خوارزمی)

تعداد صفحات :۲۴

توده های گرانیتوئیدی شمال شرق گلپایگان در یک مجموعه دگرگونی تیپ بارووین نفوذ کرده و در برخی نقاط موجب دگرگونی همبری در سنگ های مجاور خود شده اند. برخی از این توده ها در نمودار مثلثی QAP در قلمرو تونالیت، گرانودیوریت، گرانیت، آلکالی فلدسپار گرانیت، مونزوگرانیت، کوارتز دیوریت، کوارتز مونزونیت و کوارتز مونزودیوریت قرار می گیرند. دایک های آپلیتی و پگماتیتی نیز در حاشیه توده ها مشاهده می شود. بافت های موجود در این گرانیتوئیدها در دو بخش شامل بافت های اولیه (۱. بافت گرانیتی، ۲. بافت پوئی کیلیتی، ۳. بافت گرانوفیری) و بافت های ثانویه (۱. هم رشدی های پرتیتی، ۲. میرمکیت، ۳. کلریتنیراسیون، ۴. سریسیتیزاسیون، ۵. کائولینیزاسیون) بررسی شده اند. بررسی بافت و کانی شناسی گرانیتوئیدها از جمله دارا بودن درشت بلورهای فلدسپات پتاسیم و نیز وجود زیرکن های گردشده در برخی از گرانیتوئیدهای بررسی شده احتمالا می توان بیان کننده یکی از مشخصات گرانیتوئیدهای نوع S یا گرانیتوئیدهای با منشا پوسته ای باشد. اما وجود بافت گرانوفیری در برخی دیگر از گرانیتوئیدها از جمله تونالیت های منطقه نشان می دهد که این تودها، از نوع پلاژیوگرانیت بوده، جز گرانیتوئیدهای نوع I یا گرانیتوئیدهای با منشا گوشته ای محسوب می شوند. همچنین وجود بافت میلونیتی در برخی دیگر از گرانیتوئیدهای شمال شرق گلپایگان که در شمال روستای ورزنه و شمال روستای اسفاجرد رخ نمون دارند، نشان می دهد این توده ها هم زمان با یک فاز کوه زایی (لارامید) تشکیل شده اند. با توجه به بررسی انجام شده بر اساس فسیل کونودونت به دست آمده از کالک شیست های متبلور و همچنین آکریتارژ به دست آمده از اسلیت های منطقه – که برای اولین بار در زون سنندج – سیرجان معرفی می شوند، سن سنگ های متامورفیک که به پرکامبرین نسبت داده شده بود تجدید نظر شده است و متعلق به پالئوزوییک دانسته شده است. همچنین سن گرانیتوئیدهای منطقه جوان تر از ژوراسیک پسین و قدیمی تر از الیگوسن تعیین شد. این نوشتار دلایل و شواهد تجدید نظر در سن جایگیری گرانیتوئیدهای شمال گلپایگان را بر اساس روابط صحرایی و فسیل شناسی برای اولین بار در قالب یک مقاله ارایه می کند. بنابراین با بررسی بافت و تعیین سن توده های گرانیتوئیدی شمال گلپایگان می توان نتیجه گرفت که این توده ها هم سن نبوده اند، بلکه برخی از این توده ها (گرانیتوئیدهای دارای بافت گرانوفیریا گرانیتوئیدهای نوع I) در زمان ژوراسیک و اوانل کرتاسه در طی فرورانس و قبل از برخورد قاره ها به وجود آمده اند، برخی دیگر (گرانیتوئیدهای دارای بافت میلونیتی) هم زمان با برخورد قاره ها در اواخر کرتاسه و هم زمان با پایان دگر شکلی ها، در پایان حوادث کوه زایی تشکیل شده اند و در نهایت برخی از گرانیتوئیدها (اغلب گرانیتوئیدهای نوع S) در اواخر کرتاسه – پالئوسن پس از برخورد صفحه عربی با صفحه ایران به وجود آمده اند.

کلید واژه: بافت های اولیه، بافت های ثانویه، گرانیتوئید، گلپایگان، سن جای گیری