تاثیر مداخله آموزشی بر میزان کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع ۲ مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت یزد

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر مداخله آموزشی بر میزان کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع ۲ مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت یزد دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر مداخله آموزشی بر میزان کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع ۲ مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت یزد  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر مداخله آموزشی بر میزان کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع ۲ مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت یزد،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر مداخله آموزشی بر میزان کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع ۲ مراجعه کننده به مرکز تحقیقات دیابت یزد :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : افق دانش

تعداد صفحات :۱۲

زمینه و هدف: شیوع دیابت در ایران و کشورهای در حال توسعه در حال افزایش است و شیوع آن ۴.۵-۴% و در جمعیت بالای ۳۰ سال بیش از ۱۴% می باشد. کیفیت زندگی بیماران دیابتی از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ مطالعه حاضر با هدف تاثیر مداخله آموزشی بر میزان کیفیت زندگی بیماران دیابتی نوع ۲ انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی (مداخله ای)، ۱۲۰ نفر از بیماران دیابتی نوع ۲ که در مرکز تحقیقات دیابت یزد پرونده داشتند و سن آنها بین ۲۵-۷۵ سال بود، به صورت تصادفی انتخاب شدند و مورد مطالعه قرار گرفتند؛ اطلاعات از طریق پرسشنامه استاندارد SF-20 و به روش مصاحبه جمع آوری گردید. نمونه ها به دو گروه ۶۰ نفری تقسیم شدند که به گروه آزمون در دو جلسه به روش سخنرانی و بحث گروهی، آموزش داده شد. پس از گذشت دو ماه، مجددا از هر دو گروه با همان پرسشنامه و همان سوالات اطلاعات لازم جمع آوری و داده ها در دو نوبت بین گروه آزمون و شاهد قبل و بعد از آموزش مقایسه گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای t, ANOVA و t زوجی در سطح معنی داری P£۰.۰۵ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: میانگین سالهای ابتلا به دیابت نمونه ها ۹.۸۷±۷.۱۹ سال بود؛ به طور کلی کیفیت زندگی در ۳۲.۴۶% از بیماران ضعیف، در ۳۲.۴۶% متوسط و در ۳۵.۰۸% خوب بود. بین شغل، جنس، سواد و داشتن و نداشتن عوارض رتینوپاتی و نوروپاتی با کیفیت زندگی در گروه آزمون، قبل و بعد از مداخله از نظر آماری رابطه معنی داری مشاهده شد (P<0.017) ولی در گروه شاهد بین متغیرهای فوق و کیفیت زندگی قبل و بعد از مداخله رابطه معنی دار آماری مشاهده نشد. نتیجه گیری: بهترین راه برای کاهش عوارض دیابت و افزایش کیفیت زندگی آنها، آموزش است که هزینه زیادی در بر نداشته و برای تمام بیماران قابل اجرا می باشد. بیماران در هر شرایطی می توانند با آموزش و بخصوص با استفاده از یک پرسشنامه استاندارد مانند SF-20 که نیازهای آموزشی بیماران را مشخص می نماید، از بروز عوارض دیابت در خود جلوگیری نمایند.

کلید واژه: کیفیت زندگی، دیابت نوع ۲، SF-20