اثرات تغییر سیستم آبیاری از روش سنتی (غرقابی) به زیر سطحی بر درختان بارور پسته در کرمان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثرات تغییر سیستم آبیاری از روش سنتی (غرقابی) به زیر سطحی بر درختان بارور پسته در کرمان دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثرات تغییر سیستم آبیاری از روش سنتی (غرقابی) به زیر سطحی بر درختان بارور پسته در کرمان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثرات تغییر سیستم آبیاری از روش سنتی (غرقابی) به زیر سطحی بر درختان بارور پسته در کرمان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثرات تغییر سیستم آبیاری از روش سنتی (غرقابی) به زیر سطحی بر درختان بارور پسته در کرمان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم آب و خاک (علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی)

تعداد صفحات :۲۲

در این پژوهش تاثیر تغییر سیستم آبیاری از روش سنتی (غرقابی) به زیر سطحی روی درختان بارور پسته به مدت چهار سال در ایستگاه تحقیقات پسته کرمان مطالعه شد. طرح در قالب بلوک های کامل تصادفی با ترکیب ۲ تیمار دور آبیاری (۷ و ۱۴ روز) و ۳ مقدار آب بر اساس ضرایب تشت کلاس الف شامل ۲۰، ۴۰ و ۶۰ درصد (۲۳۹۲، ۴۷۸۳ و ۷۱۷۴ مترمکعب در هکتار – سال) با احتساب تیمار شاهد یعنی آبیاری سنتی (غرقابی) با دور ۳۰ روزه و ۹۰۰۰ مترمکعب در هکتار – سال)، در مجموع با ۷ تیمار در ۳ تکرار به اجرا در آمد. لوله های آبیاری زیر سطحی به فاصله ۹۰ سانتی متر از تنه درختان (تقریبا در مرکز سایه انداز) در دو طرف و در عمق ۵۰ سانتی متری از سطح خاک کارگذاری شدند. متوسط فشار کارکرد لوله ها ۰.۸ تا ۱ اتمسفر و متوسط دبی هر متر لوله ۵.۴ لیتر در ساعت بود. صفات مختلف کمی و کیفی محصول پسته، رشد رویشی سرشاخه های درختان، کارایی مصرف آب و هدایت الکتریکی عصاره اشباع خاک اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که تغییر سیستم آبیاری از روش سنتی (غرقابی) به زیر سطحی روی درختان بارور پسته امکان پذیر می باشد و بهترین تیمار در شرایط انجام این آزمایش تیماری بود که آبیاری آن با روش زیر سطحی و مصرف ۶۰ درصد تبخیر از تشت (۷۱۷۴ متر مکعب در هکتار – سال) با دور آبیاری ۱۴ روزه انجام پذیرفت به طوری که کلیه صفات کمی و کیفی مربوط به این تیمار در مقایسه با تیمارهای دیگر از شرایط مطلوب تری برخوردار بود. کارایی مصرف آب در این تیمار ۱۶۴ گرم محصول خشک به ازای هر متر مکعب آب بود. اما در صورتی که بهره برداری سیستم های آبیاری تحت فشار با هدف پایین آوردن مصرف آب آبیاری باشد و در شرایط کمبود آب، کاربرد آب به میزان ۴۰ درصد تبخیر از تشت (۴۷۸۳ متر مکعب در هکتار – سال) قابل توصیه می باشد. کارآیی مصرف آب در این تیمار، ۱۷۷ گرم محصول خشک به ازای هر متر مکعب آب می باشد. نتایج اجرای این طرح نشان داد که کاربرد آب با مقادیر کمتر از ۴۰ درصد تبخیر از تشت الف، نمی تواند نتیجه مطلوبی را به همراه داشته باشد. تیمارهای آبیاری با دور ۱۴ روزه در مقایسه با دور آبیاری ۷ روزه از نظر صفات کمی و کیفی اندازه گیری شده شرایط مطلوب تری داشتند. مقادیر هدایت الکتریکی عصاره اشباع خاک در تیمارهای مختلف نشان داد تغییرات شوری خاک به ویژه در سال اول بعد از تغییر سیستم آبیاری در تیمارهای زیر سطحی قابل توجه می باشد. اما تیمارهایی که با دور ۱۴ روزه آبیاری شده اند، در مقایسه با تیمارهای مشابه دور آبیاری ۷ روزه از وضعیت مطلوب تری برخوردار بودند.

کلید واژه: آبیاری زیر سطحی، پسته، تغییر، سیستم آبیاری، شوری، کارایی مصرف آب