بررسی ارتباط پلی مورفیسم های سیستم رنین- آنژیوتانسین با عملکرد کلیه پیوندی در بیماران پیوند کلیه ای مرکز آموزشی- درمانی امام خمینی تبریز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی ارتباط پلی مورفیسم های سیستم رنین- آنژیوتانسین با عملکرد کلیه پیوندی در بیماران پیوند کلیه ای مرکز آموزشی- درمانی امام خمینی تبریز دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی ارتباط پلی مورفیسم های سیستم رنین- آنژیوتانسین با عملکرد کلیه پیوندی در بیماران پیوند کلیه ای مرکز آموزشی- درمانی امام خمینی تبریز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی ارتباط پلی مورفیسم های سیستم رنین- آنژیوتانسین با عملکرد کلیه پیوندی در بیماران پیوند کلیه ای مرکز آموزشی- درمانی امام خمینی تبریز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی ارتباط پلی مورفیسم های سیستم رنین- آنژیوتانسین با عملکرد کلیه پیوندی در بیماران پیوند کلیه ای مرکز آموزشی- درمانی امام خمینی تبریز :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز

تعداد صفحات :۸

زمینه و اهداف: از آنجایی که ارتباط بین پلی مورفیسم سیستم رنین- آنژیوتانسین و کاهش کارکرد کلیه پیوندی یکی از موضوعات مورد مناقشه است، در این مطالعه بر آنیم تا ارتباط مذکور را در بیماران مورد ارزیابی قرار دهیم.روش بررسی: مطالعه حاضر، بر روی ۱۰۸ بیمار پیوند کلیه ای انجام گرفت. به دنبال استخراج DNA، پلی مورفیسم های سیستم رنین- آنژیوتانسین شامل آنزیم مبدل آنژیوتانسین (D/I)، آنژیوتانسینوژن (T235M) و رسپتور تیپ I آنژیوتانسین (A1166IIC)، توسط PCR تعیین شد. کلیرانس کراتینین در هر یک از پلی مورفیسم ها با استفاده از فرمول MDRD اندازه گیری شد. در این مطالعه P<0.05 به عنوان رابطه معنی دار شناخته شده است.یافته ها: هیچ ارتباطی مابین هر یک از ژنوتیپهای سیستم رنین- آنژیوتانسین و کلیرانس کراتینین، اوره سرم، سطح سرمی سیکلوسپورین و میزان دفع ادراری پروتئین وجود نداشت. اما در بررسی ترکیب این ژنوتیپها، بیماران با ژنوتیپ DD+CC در مقایسه با ژنوتیپ II+AA، کلیرانس کراتینین کمتر، اما سطح سرمی کراتینین و میزان دفع ادراری پروتئین بیشتری داشتند (به ترتیب P=0.05، P=0.002 و P=0.03). با این وجود، سایر حالتهای ترکیبی این پلی مورفیسم ها چنین ارتباطی را نداشتند (P>0.05).نتیجه گیری: نتایج ارزشمند این مطالعه حاکی از آن است که اگر چه هیچیک از پلی مورفیسم های ژنی سیستم رنین- آنژیوتانسین تاثیری بر روی کارکرد کلیه پیوندی ندارند، اما بررسی ترکیب ژنوتیپهای این سیستم می تواند در پیش بینی پیامد کارکرد کلیه پیوندی موثر باشد.

کلید واژه: پلی مورفیسم، آنزیم مبدل آنژیوتانسین، آنژیوتانسینوژن، رسپتورتیپ I آنژیوتانسین II، کلیه پیوندی