دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور بررسی آنتی بادیهای IgG گردشی و راسب در بیماران دچار پمفیگوس ولگاریس قبل و بعد از درمان به روش ایمونوفلورسانس
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
بررسی آنتی بادیهای IgG گردشی و راسب در بیماران دچار پمفیگوس ولگاریس قبل و بعد از درمان به روش ایمونوفلورسانس دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد بررسی آنتی بادیهای IgG گردشی و راسب در بیماران دچار پمفیگوس ولگاریس قبل و بعد از درمان به روش ایمونوفلورسانس کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی آنتی بادیهای IgG گردشی و راسب در بیماران دچار پمفیگوس ولگاریس قبل و بعد از درمان به روش ایمونوفلورسانس،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن بررسی آنتی بادیهای IgG گردشی و راسب در بیماران دچار پمفیگوس ولگاریس قبل و بعد از درمان به روش ایمونوفلورسانس :
نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
تعداد صفحات :۶
زمینه و اهداف: پمفیگوس ولگاریس یک بیماری اتوایمیون نادر و کشنده با درگیری پوست و سطوح مخاطی است که از نظر آسیب شناسی با تاول های داخل اپیدرمی و آکانتولیز و از نظر ایمونولوژی با تشکیل اتوآنتی بادیها (از نوع IgG) برعلیه کراتینوسیت ها در سرم و رسوب آنها در پوست و مخاطات مشخص می شود. هدف از این مطالعه تعیین آنتی بادیهای IgG گردشی و راسب، قبل از درمان در بیماران دچار پمفیگوس ولگاریس و ارزیابی اثر داروهای مهار کننده ایمنی بر سطوح آنتی بادیهای گردشی بعد از درمان می باشد.روش بررسی: در این مطالعه، ۶۲ بیمار (شامل ۳۴ زن و ۲۸ مرد) با تشخیص بالینی و آسیب شناسی پمفیگوس ولگاریس به مدت یکسال تحت مطالعه قرار گرفته، آزمایش ایمونوفلورسانس مستقیم قبل از درمان و ایمونوفلورسانس غیر مستقیم قبل و ۳-۲ ماه بعد از درمان انجام شد. این بیماران مبتلا به فرم های خفیف و متوسط بیماری بودند.بیماران بر اساس وضعیت عمومی تحت درمان کلاسیک با پردنیزولون (۲-۱ میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بیمار) و آزاتیوپرین (۳-۲ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بیمار در روز) یا درمان پالس با سیکلوفسفامید (۵۰۰ میلی گرم در روز اول) و متیل پردنیزولون (۱ گرم در روز) به مدت ۴ روز بودند.یافته ها: مطالعه شامل ۳۴ زن و ۲۸ مرد با میانگین سنی ۳۹.۵۵±۱۲.۷ سال بود. رسوب IgG در پوست ۲۰ نفر از بیماران بصورت + یا ++ وجود داشت. آنتی بادی گردشی در سرم ۵۲ بیمار قبل از درمان، با عیار ۱/۲۰ تا ۱/۱۶۰ مثبت بود. آنتی بادی گردشی ۳-۲ ماه بعد از شروع درمان در سرم ۳۷ بیمار با عیار ۱/۲۰ تا ۱/۱۶۰ مثبت بود. در بررسی میزان همبستگی بین تیتراژ IgG گردشی قبل از آغاز درمان با سطوح آن بعد از آغاز درمان نتایج زیر بدست آمد: r=0.415، P=0.005.نتیجه گیری: درمان های بکار رفته در بیماران دچار پمفیگوس و لگاریس نتوانسته اند باعث کاهش چشمگیری در سطوح آنتی بادی گردشی شوند.
کلید واژه: پمفیگوس و لگاریس، اتوآنتی بادی های گردشی، اتوآنتی بادی راسب
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
