مقاله بررسی تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم گندم با استفاده از نشانگرهای RAPD

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم گندم با استفاده از نشانگرهای RAPD دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم گندم با استفاده از نشانگرهای RAPD  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم گندم با استفاده از نشانگرهای RAPD،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم گندم با استفاده از نشانگرهای RAPD :

مقاله بررسی تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم گندم با استفاده از نشانگرهای RAPD که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز ۱۳۸۸ در ژنتیک نوین از صفحه ۵۵ تا ۶۲ منتشر شده است.
نام: بررسی تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم گندم با استفاده از نشانگرهای RAPD
این مقاله دارای ۸ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله تنوع ژنتیکی
مقاله ژرم پلاسم
مقاله گندم
مقاله RAPD؛ تجزیه کلاستر

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
اطلاع کافی از تشابه های ژنومیکی، به برنامه ریزی و استراتژی های اصلاحی در حفاظت از ژرم پلاسم و انتقال ژن ها از گونه ای به گونه دیگر کمک می نماید. به منظور مطالعه تنوع ژنتیکی ژرم پلاسم، ۳۰ نمونه از گندم های هگزاپلوئید (نان)، تتراپلوئید (دوروم) و دیپلوئیدهای وحشی با ژنوم های (AA) و (DD) به طور تصادفی انتخاب و با استفاده از ۱۱ آغازگر ۱۰ نوکلئوتیدی مورد تجزیه RAPD قرار گرفتند. تمامی آغازگرها، مناطقی از ژنوم گندم های مختلف را تکثیر نمودند که در مجموع ۱۰۵ مکان ژنی تکثیر و ۹۵۳ باند تولید گردید. آغازگرهای C وE بیشترین مکان را تکثیر نمودند و آغازگر UBC64 بیشترین تعداد باند را تولید کرد. آغازگرهای مورد استفاده، توانستند تفاوت ژنتیکی موجود در نمونه ها را نشان دهند. آغازگر F دو باند اختصاصی در ژنوم D تولید کرد. تجزیه کلاستر بر اساس ضریب تشابه جاکارد با استفاده از روش UPGMA، نشان داد که میزان تشابه بین ۹/۰ برای نزدیک ترین افراد و ۵/۰ برای دورترین افراد تغییر می کند و در تشابه ۷/۰، تمامی نمونه ها در ۴ گروه و در تشابه ۶۵/۰در دو قرار گرفتند. این آزمایش نشان داد که ژنوتیپ های تحت بررسی، از تنوع ژنتیکی بالایی برخوردار نیستند. گروه بندی نمونه ها بر اساس دو مؤلفه اصلی حاصل از PCoA مطابقت نسبی خوبی را با تجزیه کلاستر نشان داد.