مقاله بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های مختلف فسکیوی بلند (Festuca arundinacea Schreb) با استفاده از نشانگر مولکولی AFLP

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های مختلف فسکیوی بلند (Festuca arundinacea Schreb) با استفاده از نشانگر مولکولی AFLP دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های مختلف فسکیوی بلند (Festuca arundinacea Schreb) با استفاده از نشانگر مولکولی AFLP  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های مختلف فسکیوی بلند (Festuca arundinacea Schreb) با استفاده از نشانگر مولکولی AFLP،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های مختلف فسکیوی بلند (Festuca arundinacea Schreb) با استفاده از نشانگر مولکولی AFLP :

مقاله بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های مختلف فسکیوی بلند (Festuca arundinacea Schreb) با استفاده از نشانگر مولکولی AFLP که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در ۱۳۸۸ در علوم کشاورزی و منابع طبیعی از صفحه ۳۵۱ تا ۳۶۰ منتشر شده است.
نام: بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های مختلف فسکیوی بلند (Festuca arundinacea Schreb) با استفاده از نشانگر مولکولی AFLP
این مقاله دارای ۱۰ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله گونه فسکیوی بلند
مقاله تنوع ژنتیکی
مقاله AFLP
مقاله تجزیه خوشه ای
مقاله PIC

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
گونه فسکیوی بلند arundinacea Schreb Festuca از مهم ترین گونه های فستوکا به شمار می رود. این گیاه به لحاظ اهمیت علوفه ای و سازگاری وسیع جهت تولید علوفه، احیای مراتع و حفاظت خاک مورد توجه می باشد. در این پژوهش بررسی تنوع ژنتیکی ۴۵ ژنوتیپ از گونه فسکیوی بلند با استفاده از نشانگر مولکولی AFLP (چندشکلی طولی به دست آمده از تکثیر قطعات هضم شده) انجام گردید. این ژنوتیپ ها بر اساس ارزیابی صفات مهم زراعی طی دو سال انتخاب شده بودند. با استفاده از ۱۰ ترکیب آغازگری تعداد ۲۰۹ نوار چندشکل به دست آمد، که از بین آغازگرهای مورد استفاده، ترکیب آغازگری P،GAG/M،GAG با ۳۶ نوار بیشترین و ترکیب آغازگری P،ACA/M،CAA با ۹ نوار کمترین تعداد نوار چند شکل را ایجاد نمودند. گروه بندی ژنوتیپ ها با استفاده از روش تجزیه خوشه ای بر اساس ضریب تشابه جاکارد با استفاده از نرم افزار NT SYS،pc Ver. ۲.۰۲ انجام شد و بر این اساس ژنوتیپ ها به ۵ گروه تقسیم بندی شدند. بالاترین میزان اطلاعات چندشکلی۲ در جفت آغازگر P،GAC/M،CAA، ۷۴/۰ به دست آمد. چندشکلی قابل ملاحظه مشاهده شده بیانگر آن است که برخی از ژنوتیپ های مورد مطالعه می توانند در برنامه های اصلاحی مانند تهیه واریته های سینتتیک مورد استفاده قرار گیرند.