بررسی اثرات کوتاه مدت و بلند مدت کارکرد دیررس کلیه پیوندی (DGF) بر بقای پیوند در کودکان تحت پیوند کلیه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثرات کوتاه مدت و بلند مدت کارکرد دیررس کلیه پیوندی (DGF) بر بقای پیوند در کودکان تحت پیوند کلیه دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثرات کوتاه مدت و بلند مدت کارکرد دیررس کلیه پیوندی (DGF) بر بقای پیوند در کودکان تحت پیوند کلیه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثرات کوتاه مدت و بلند مدت کارکرد دیررس کلیه پیوندی (DGF) بر بقای پیوند در کودکان تحت پیوند کلیه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثرات کوتاه مدت و بلند مدت کارکرد دیررس کلیه پیوندی (DGF) بر بقای پیوند در کودکان تحت پیوند کلیه :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم پزشکی رازی (مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران)

تعداد صفحات :۱۳

زمینه و هدف: کارکرد دیررس کلیه پیوندی یا Delayed Graft Function (DGF)، به طور کلی با اولیگوری یا نیاز به دیالیز در هفته اول بعد از پیوند مشخص می شود. این پدیده، می تواند پیامدهای زودرس و یا دیررس برای بقای پیوند آلوگرافت داشته باشد. تاکنون، مطالعات محدودی در مورد عملکرد دیررس کلیه پیوندی (DGF) و عوارض آن در پیوند کلیه کودکان انجام شده است که اکثر این مطالعات، تاثیر DGF را تنها بر کارکرد کوتاه مدت کلیه پیوندی قابل توجه دانسته اند. از این رو، این مطالعه با هدف بررسی اثرات کوتاه مدت و بلند مدت کارکرد دیررس کلیه پیوندی (DGF) بر بقای پیوند در کودکان تحت پیوند کلیه انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه، به روش هم گروهی تاریخی (historical cohort) بر روی ۲۳۰ کودک که بین سال های ۱۳۶۴ تا ۱۳۸۴ در بیمارستان لبافی نژاد شهر تهران تحت پیوند کلیه قرار گرفتند، انجام شد. بیماران به ۲ گروه تقسیم شدند: گروه A یا «مورد» شامل ۴۷ کودک که دارای کارکرد دیررس کلیه پیوندی (DGF) بودند و گروه B یا «شاهد» شامل ۱۸۳ کودک بدون کارکرد دیررس کلیه پیوندی (DGF). در این مطالعه، عوامل خطر DGF و اثرات آن روی عملکرد کلیه در طی یک سال اول، بقای طولانی مدت پیوند و عوارض پس از پیوند مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. در آنالیز تحلیلی داده ها از Kaplan–Meier و مدل Logistic regression استفاده شد. یافته ها: شیوع از دست رفتن کلیه پیوندی در انتهای این مطالعه، به طور واضحی در گروه DGF (دارای کارکرد دیررس کلیه پیوندی) شایعتر است %۵۳.۲) در برابر %۲۲.۴ و (P<0.001. میانگین مدت بقای پیوند ۷۶.۵۲ (SEM=12.41) ماه در گروه A (دارای DGF) و ۱۳۴.۲ (SEM=6.17) ماه در گروه B (بدون DGF) می باشد (P<0.001). همچنین، میزان بقای پیوند در کودکان بدون %۹۴.۹ ,DGF در سال اول، ۹۱.۹% در سال سوم، ۸۳.۹% در سال پنجم، ۷۹.۲% در سال هفتم و ۷۲% در سال دوازدهم بعد از پیوند بوده است. در حالی که در بیماران دارای %۷۵.۶ ,DGF در سال اول، %۵۳.۲ در سال سوم، ۴۷.۲% در سال پنجم و ۳۱.۹% در سال هشتم بعد از پیوند بوده است. دیالیز قبل از پیوند (P=0.039)، رد پیوند حاد (P<0.001)، پروتکل تضعیف سیستم ایمنی فاقد (P<0.001) Celcept و وجود (P<0.001) DGF عوامل خطر بارز برای از دست رفتن کلیه پیوندی در آینده شناخته شدند. نتیجه گیری: نتیجه مطالعه حاضر نشان می دهد که کارکرد دیررس کلیه پیوندی به طور مشخص و مستقل روی بقای پیوند اثر سوء می گذارد و نتایج کوتاه مدت و بلند مدت پیوند را بدتر می کند. از این رو، به نظر می رسد جلوگیری از بروز کارکرد دیررس کلیه پیوندی (DGF) یکی از مهمترین فاکتورها در پیشرفت بقای پیوند کلیه است.

کلید واژه: کارکرد دیررس کلیه پیوندی، پیوند کلیه، کودکان، بقای پیوند