دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور اثربخشی سرتاید در مقایسه با بکلومتازون و سالبوتامول در درمان برونشیولیت مزمن ناشی از مواجهه با گاز خردل
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
اثربخشی سرتاید در مقایسه با بکلومتازون و سالبوتامول در درمان برونشیولیت مزمن ناشی از مواجهه با گاز خردل دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد اثربخشی سرتاید در مقایسه با بکلومتازون و سالبوتامول در درمان برونشیولیت مزمن ناشی از مواجهه با گاز خردل کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثربخشی سرتاید در مقایسه با بکلومتازون و سالبوتامول در درمان برونشیولیت مزمن ناشی از مواجهه با گاز خردل،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن اثربخشی سرتاید در مقایسه با بکلومتازون و سالبوتامول در درمان برونشیولیت مزمن ناشی از مواجهه با گاز خردل :
نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله پزشکی کوثر
تعداد صفحات :۱۰
هدف: تغییرات غیرطبیعی برونشیول ها نقش مهمی را در پاتوژنز عوارض مزمن ریوی ناشی از گاز خردل در بیماران مواجهه یافته با این گاز بازی می کند. همچنین اثرات درمانی داروهای استنشاقی که به صورت مداوم در این بیماران استفاده می شوند، مشخص نیست. در این مطالعه دو رژیم دارویی برای تعیین میزان برگشت پذیری علایم این بیماران مقایسه می شود. روش بررسی: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی فاز ۳ تصادفی در دو گروه از بیماران انجام شد. گروه اول (n=36) اسپری سرتاید را که ترکیبی از سالمترول ۲۵mg و فلوتیکازون پروپیونات ۱۲۵mg می باشد را به صورت استنشاقی دو پاف در روز و گروه دوم (n=30) ترکیبی از بکلومتازون ۲۵۰mg و سالبوتامول ۲۰۰mg را به صورت استنشاقی ۴ پاف در روز به مدت ۱۲ هفته دریافت کردند. علایم تنفسی (شامل تنگی نفس، بیدارشدن شبانه به خاطر تنگی نفس و سرفه) به صورت پرسشنامه قبل و بعد از درمان دارویی ثبت شدند. همچنین میزان تنگی نفس به وسیله نمره VAS(Visualized Analogue Scale) در هفته های ۰، ۴، ۸، ۱۲ و ۱۴ ثبت گردید. در هر ویزیت تست های عملکردی ریوی برای هر بیمار انجام شد. یافته ها: هر دو رژیم دارویی، FEV1، FVC و FVC/FEV1 و PEF را پس از ۱۲ هفته بهبود بخشیدند. به نظر می رسد بهبود در گروه گیرنده سرتاید نسبت به گروه دیگر واضح تر و پایدارتر باشد. بازگشت پذیری که به صورت %۱۰ افزایش در FEV1 در ماه دوم تعریف می شود در %۲۷ بیماران گروه ۱ و %۷ بیماران گروه ۲ مشاهده می شود.نمره VAS در هر دو گروه در طول مدت درمان کاهش یافت (P=0.003) و پس از پایان درمان در دوره پیگیری این کاهش تنها در گروه ۱ باقی ماند. نتیجه گیری: انسداد مجاری هوایی در جانبازان مواجهه یافته با گاز خردل تا حدودی برگشت پذیر است. کورتیکواستروئید استنشاقی و b2 اگونیست های طولانی اثر در درمان بیماران مبتلا به برونشیولیت مزمن ناشی از مواجهه با گاز خردل موثرند و سرتاید به عنوان نسل جدید کورتیکواستروئیدهای استنشاقی با دوز کمتر، همان تاثیر دوز بالای داروهای قبلی مثل بکلومتازون و سالبوتامول را در بازگشت پذیری مجاری هوایی در این بیماران دارد.
کلید واژه: گاز خردل، برونشیولیت،
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
