تاثیر تزریق سلول های استرومایی مغز استخوان در بهبود اثرات صرع ناشی از تزریق پیلوکارپین در موش صحرایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر تزریق سلول های استرومایی مغز استخوان در بهبود اثرات صرع ناشی از تزریق پیلوکارپین در موش صحرایی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر تزریق سلول های استرومایی مغز استخوان در بهبود اثرات صرع ناشی از تزریق پیلوکارپین در موش صحرایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر تزریق سلول های استرومایی مغز استخوان در بهبود اثرات صرع ناشی از تزریق پیلوکارپین در موش صحرایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر تزریق سلول های استرومایی مغز استخوان در بهبود اثرات صرع ناشی از تزریق پیلوکارپین در موش صحرایی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : توانبخشی

تعداد صفحات :۱۰

هدف: صرع با منشا لوب گیجگاهی رایج ترین نوع صرع در انسان است و مهمترین مشخصه آن بروز حملات تکرار شونده در بیمار است. با توجه به عوارض ناشی از داروهای ضدصرع و خطرات ناشی از جراحی ها، در این تحقیق تاثیرات ناشی از تزریق سلول های استرومایی مغز استخوان در موش های صحرایی صرعی مدل پیلوکارپین مورد ارزیابی قرار گرفت.روش بررسِی: در این تحقیق تجربی موش های صحرایی بطور تصادفی به ۵ گروه ۵ تایی تقسیم شدند: گروه کنترل (درمان نشده)، سه گروه درمان شده با تزریق ۲ الی ۳ میلیون سلول های استرومایی مغز استخوان نشان دار شده با BrdU بعد از ۱۲، ۲۴ و ۳۶ ساعت از شروع اولین حمله صرع و یک گروه به عنوان گروه شم که تنها نرمال سالین دریافت کردند. برای ارزیابی رفتاری، موش های صحرایی به مدت ۳ هفته در مرحله مزمن بیماری به صورت شبانه روزی مانیتورینگ شدند و برای این منظور از مقیاس Racine استفاده شد. شش هفته بعد از شروع اولین حمله موش های صحرایی کشته شدند و مغز آنها با روش پارافینی و کرایو مورد پردازش بافتی قرار گرفت. داده های حاصل با استفاده از آزمونهای آماری ویلکاکسون و توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین تعداد حملات در طی ۳ هفته برای گروه کنترل ۱.۳±۶.۲۵، گروه شم ۰.۸±۶.۲، گروه درمان شده با سلول های استرومایی مغز استخوان بعد از ۲۴ و ۳۶ ساعت از اولین حمله به ترتیب ۰.۴±۲ و ۰.۴۷±۲.۲۵ بدست آمد و در گروه ۱۲ ساعته همه موش های صحرایی مردند. بین تعداد حملات در گروههای ۲۴ و ۳۶ ساعته با سایر گروهها تفاوت معنی داری وجود داشت (P<0.01). همچنین تعداد سلولها در بافتهای مورد بررسی در گروههای درمان شده (۲۴ و ۳۶ ساعته) نسبت به سایر گروهها افزایش معناداری نشان داد (P<0.01).نتیجه گیری: تزریق وریدی سلول های استرومایی مغز استخوان در کاهش حملات ناشی از صرع مدل پیلوکارپین موثر است. همچنین موجب جلوگیری از آسیب های دژنراتیو بافتی و کاهش سلولها ناشی از ایجاد تشنج می شود.

کلید واژه: سلول های استرومایی مغز استخوان، صرع، پیلوکارپین، تزریق درون وریدی