تاثیر مصرف مزمن هیستامین بر یادگیری وابسته به وضعیت لیتیوم در موش های کوچک آزمایشگاهی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر مصرف مزمن هیستامین بر یادگیری وابسته به وضعیت لیتیوم در موش های کوچک آزمایشگاهی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر مصرف مزمن هیستامین بر یادگیری وابسته به وضعیت لیتیوم در موش های کوچک آزمایشگاهی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر مصرف مزمن هیستامین بر یادگیری وابسته به وضعیت لیتیوم در موش های کوچک آزمایشگاهی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر مصرف مزمن هیستامین بر یادگیری وابسته به وضعیت لیتیوم در موش های کوچک آزمایشگاهی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : تازه های علوم شناختی

تعداد صفحات :۱۰

هدف:‌ در این مطالعه تاثیر حساسیت زایی هیستامین بر یادگیری وابسته به وضعیت لیتیوم مورد بررسی قرار گرفت.روش: برای ارزیابی حافظه موش های بالغ نر نژاد NMRI، از روش اجتنابی غیرفعال پایین آمدن از سکو استفاده شد.یافته ها: تزریق داخل صفاقی لیتیوم (۱۰mg/kg) پس از آموزش، باعث تخریب حافظه در روز آزمون شد و تزریق لیتیوم قبل از آزمون، از تخریب حافظه جلوگیری کرد (p<0.001). با تزریق ۲۰ میکروگرم هیستامین در سه روز متوالی به هر موش و به دنبال آن پنج روز قطع دارو حساسیت زایی ایجاد شد. برگشت حافظه تخریب شده به وسیله لیتیوم، در موش های حساس شده با هیستامین بهتر از موش های حساس نشده صورت گرفت (p<0.01). از طرف دیگر تزریق مکرر (سه روز تزریق، پنج روز قطع) پیریلامین، آنتاگونیست گیرنده H1 (40 میکروگرم در هر موش) و رانیتیدین،‌ آنتاگونیست گیرنده H2 (6.25 و ۱۲.۵ میکروگرم در هر موش) از بازگشت حافظه تخریب شده جلوگیری کرد.نتیجه گیری: حساسیت زایی با هیستامین بر حافظه تخریب شده به وسیله لیتیوم اثر می گذارد. بنابراین به نظر می رسد که اثر یون لیتیوم بر حافظه در روش اجتنابی غیرفعال توسط مسیرهای سیگنالی گیرنده هیستامین میانجی گری می شود.

کلید واژه: لیتیوم، گیرنده هیستامین، حساسیت زایی، پیریلامین، رانیتیدین