بررسی اثر هپارین در پیشگیری از ترومبوز وریدی عمقی در بیماران تحت عمل کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر هپارین در پیشگیری از ترومبوز وریدی عمقی در بیماران تحت عمل کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر هپارین در پیشگیری از ترومبوز وریدی عمقی در بیماران تحت عمل کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر هپارین در پیشگیری از ترومبوز وریدی عمقی در بیماران تحت عمل کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر هپارین در پیشگیری از ترومبوز وریدی عمقی در بیماران تحت عمل کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : کومش

تعداد صفحات :۶

سابقه و هدف: یکی از عوارض اعمال جراحی، ایجاد ترومبوز وریدی عمقی (D.V.T) است. به دلیل عوارض خطرناک D.V.T مثل آمبولی ریوی، پیشگیری از ایجاد آن اهمیت دارد. در اعمال جراحی، استاز وریدی ناشی از سکون بیمار می تواند باعث ایجاد D.V.T شود. پنوموپریتونئوم در جراحی کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک با این فرض که می تواند تشدید کننده استاز و ایجاد D.V.T باشد اهمیت دارد. پیشگیری دارویی از D.V.T توسط هپارین با دوز کم در این تحقیق تحت مطالعه قرار گرفت.مواد و روش ها: بیماران تحت عمل جراحی کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک در مدت یک سال اجرای طرح به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند: ۱- دریافت کنندگان هپارین ۲- بدون دریافت هپارین. در گروه اول هپارین ۵۰۰۰ واحد دو ساعت قبل از عمل جراحی و سپس هر ۱۲ ساعت تا موقع ترخیص بیماران داده شد. اسکن داپلکس در تمامی بیماران در سه مرحله انجام شد: ۱- قبل از عمل؛ ۲- اولین روز بعد از عمل؛ ۳- بعد از گذشت هفت روز از عمل. از روش های مشاهده و تهیه چک لیست برای گردآوری اطلاعات و برای آنالیز داده ها از Chi-square test استفاده شد.یافته ها: از ۱۰۳ بیمار، ۴۸ بیمار در گروه آزمون و ۵۵ بیمار در گروه شاهد قرار گرفتند. از نظر سن، جنس، قد، وزن، BMI، طول مدت عمل، طول مدت بستری، مصرف سیگار و مصرف OCP اختلاف آماری معنی داری در دو گروه وجود نداشت و در اسکن داپلکس در دو گروه آزمون و شاهد هیچ مورد D.V.T گزارش نشد. در ضمن مصرف هپارین هیچ گونه عارضه ای به هم راه نداشت.نتیجه گیری: با توجه به این که هیچ مورد D.V.T در بیماران هر دو گروه گزارش نشد. نه می توان اثر هپارین در پیشگیری از D.V.T را انکار نمود و نه می توان اثر تشدید کنندگی پنوموپریتونئوم در ایجاد D.V.T را رد کرد. اثر پیشگیری کننده موارد کاهش استاز وریدی نسبت به اثر تشدید کننده پنوموپریتونئوم نقش موثرتری دارد و نیز می توان بدون هیچ عارضه ای از هپارین استفاده نمود.

کلید واژه: هپارین، ترومبوز وریدی عمقی، کوله سیستکتومی لاپاروسکوپیک، اسکن داپلکس