دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور بررسی اثرات سایمتیدین بر فعالیت حرکتی در موش های سوری: ارزیابی نقش گیرنده های اوپیوییدی
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
بررسی اثرات سایمتیدین بر فعالیت حرکتی در موش های سوری: ارزیابی نقش گیرنده های اوپیوییدی دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد بررسی اثرات سایمتیدین بر فعالیت حرکتی در موش های سوری: ارزیابی نقش گیرنده های اوپیوییدی کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثرات سایمتیدین بر فعالیت حرکتی در موش های سوری: ارزیابی نقش گیرنده های اوپیوییدی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن بررسی اثرات سایمتیدین بر فعالیت حرکتی در موش های سوری: ارزیابی نقش گیرنده های اوپیوییدی :
نام کنفرانس، همایش یا نشریه : کومش
تعداد صفحات :۶
سابقه و هدف: گزارش های متناقضی در مورد نقش سایمتیدین در فعالیت حرکتی وجود دارد. از طرفی شواهد ضد و نقیضی مبنی بر تعامل سایمتیدین و سیستم اوپیوییدی روی فعالیت حرکتی وجود دارد. از این رو، هدف این مطالعه بررسی اثرات سایمتیدین در فعالیت حرکتی موش سوری و نقش گیرنده اوپیوییدی در این اثرات است.مواد و روش ها: در این طرح از ۳۶ سر موش سوری نر در ۶ دسته شش تایی با وزن ۳۰-۲۵ گرم استفاده شد. داروهای سایمتیدین (۵۰mg/kg) و مورفین (۵mg/kg) بر اساس اهداف مورد نظر به صورت داخل صفاقی و نالوکسان (۲mg/kg) به صورت زیرجلدی تزریق گردیدند. موش های سوری بعد از ۲۵ دقیقه تزریق داروها به داخل قفس مورد نظر که به یک سیستم مونیتورینگ مادون قرمز متصل به کامپیوتر مجهز بود گذاشته شدند. فعالیت حرکتی هر حیوان به مدت سی دقیقه ثبت گردید.یافته ها: سایمتیدین نسبت به گروه کنترل موجب کاهش فعالیت حرکتی در موش ها گردید که از نظر آماری این اختلاف معنی دار است (P=0.000). نالوکسان تاثیر معنی داری در فعالیت حرکتی ناشی از سایمتیدین نداشت. فعالیت های حرکتی در موش های دریافت کننده مورفین نسبت به گروه کنترل اختلاف معنی داری نداشت. سایمتیدین نیز موجب تغییر معنی داری در فعالیت حرکتی ناشی از مورفین نگردید.نتیجه گیری: یافته های فوق نشان می دهند که سایمتیدین فعالیت حرکتی را در موش ها کم می کند و اثرات آن مستقل از سیستم اوپیوییدی اعمال می شود.
کلید واژه: فعالیت حرکتی، سایمتیدین، مرفین، گیرنده اوپیوییدی، گیرنده هیستامینی، نالوکسان
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
