مقایسه اثر درمانی فیزیوتراپی و دارو درمانی در درمان اختلال مفصلی گیجگاهی فکی در سندرم MPDS

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثر درمانی فیزیوتراپی و دارو درمانی در درمان اختلال مفصلی گیجگاهی فکی در سندرم MPDS دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثر درمانی فیزیوتراپی و دارو درمانی در درمان اختلال مفصلی گیجگاهی فکی در سندرم MPDS  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثر درمانی فیزیوتراپی و دارو درمانی در درمان اختلال مفصلی گیجگاهی فکی در سندرم MPDS،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثر درمانی فیزیوتراپی و دارو درمانی در درمان اختلال مفصلی گیجگاهی فکی در سندرم MPDS :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی پزشکی جندی شاپور

تعداد صفحات :۱۰

هدف: سندرم دردهای عضلانی صورت (MPDS) سندرمی است که باعث درد و تحلیل عضلات صورت می شود درمان این وضعیت مستلزم صرف وقت و هزینه بسیار زیاد برای بیماران در سیستم بهداشتی درمانی کشور می باشد. این سندرم چند عاملی می باشد و فاکتورهای مساعدکننده و ریسک فاکتورها، در بروز و ظهور این سندرم دخالت دارند،‌که از این میان، استرس، یکی از ریسک فاکتورهای اصلی به شمار می رود. هدف از این تحقیق، بررسی و مقایسه میزان موفقیت دارو درمانی به همراه رژیم غذایی نرم با فیزیوتراپی در درمان اختلالات مفصل گیجگاهی فکی ناشی از سندرم MPDS می باشد تا بتوان مناسب ترین روش درمانی را مشخص نمود.روش بررسی: روش تحقیق کارآزمایی بالینی به صورت تحلیلی تجربی می باشد. حجم نمونه تحقیق ۶۳ نفر بود که از بیماران مراجعه کننده به کلینیک های تخصصی خصوصی شهر اهواز به صورت تصادفی ساده انتخاب و به سه گروه تقسیم شدند. از این تعداد، ۲۱ نفر در گروه اول که از دستگاه التراسوند با دوز ۰.۵wat/cm2 به مدت زمان ۵ دقیقه و سه بار در هفته در طی ۴ هفته استفاده شد و ۲۱ نفر در گروه دوم که از تکنیک موبیلیزاسیون به مدت ۵ دقیقه سه بار در هفته سه روز متوالی به مدت چهار هفته استفاده شد و ۲۱ نفر در گروه سوم که برای این گروه رژیم غذایی نرم با دارو که به کمپرس گرم و مرطوب به مدت ۲۰ دقیقه هر شب قبل از خواب توصیه شده بودند و از داروهای پیروکسی کام ده میلی گرم هر ۱۲ ساعت و قرص دیازپام ۵ میلی گرم هر شب قبل از خواب و ماساژ توسط ژل دیکلوفناک روزی سه بار استفاده شد و بیماران به مدت چهار هفته هر هفته، دوباره معاینه recall شدند و میزان تندرنس عضلات جونده و حرکات پیشگرائی و طرفی فک تحتانی و حداکثر باز شدن دهان قبل و بعد از درمان اندازه گیری گردید.یافته ها: از یافته های این تحقیق تاثیر مثبت فیزیوتراپی در برطرف کردن درد از عضلات و مفصل تمپروماندیبولار و میزان باز شدن دهان بود که موبیلیزاسیون نسبت به دو روش اولتراسوند و رژیم درمانی میزان موفقیت بیشتری داشت.نتیجه گیری: با توجه به یافته های این تحقیق تمامی روش های درمانی مورد استفاده بنحوی در بهبود وضعیت بیماران موثر بوده اند و روش موبیلیزاسیون مناسب ترین و موثرترین روش می باشد.

کلید واژه: فیزیوتراپی، سندرم دردهای عضلانی صورت،‌ اختلال مفصل TMJ