مقایسه اثر درمانی و عوارض جانبی پردنیزولون، ایمونوگلوبولین وریدی و آنتی Rh آنتی بادی در بیماران مبتلا به پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثر درمانی و عوارض جانبی پردنیزولون، ایمونوگلوبولین وریدی و آنتی Rh آنتی بادی در بیماران مبتلا به پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثر درمانی و عوارض جانبی پردنیزولون، ایمونوگلوبولین وریدی و آنتی Rh آنتی بادی در بیماران مبتلا به پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثر درمانی و عوارض جانبی پردنیزولون، ایمونوگلوبولین وریدی و آنتی Rh آنتی بادی در بیماران مبتلا به پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثر درمانی و عوارض جانبی پردنیزولون، ایمونوگلوبولین وریدی و آنتی Rh آنتی بادی در بیماران مبتلا به پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی پزشکی جندی شاپور

تعداد صفحات :۶

هدف: پورپورای ترمبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک یک بیماری شایع دوران کودکی است که در درمان آن از روش های مختلفی مثل تجویز کورتیکواستروئیدها، ایمنوگلوبولین وریدی، روگام و بسیاری اقدامات دیگر استفاده می شود. در این تحقیق به مقایسه نتایج درمانی و عوارض دارویی سه روش فوق پرداخته شده است.روش بررسی: این مطالعه بر روی ۳۲ کودک مبتلا به ITP حاد و مزمن مراجعه کننده به بیمارستان دکتر شیخ طی خرداد ماه تا اسفند ماه سال ۱۳۸۳ انجام شده است. بیماران چنانچه دارای گروه RhD+ و کومبس منفی بودند وارد مطالعه شدند.یافته ها: میانگین سنی بیماران ۸.۳۵±۴.۵ سال و فراوانی دو جنس در میان بیماران مورد مطالعه مشابه بود. علامت بالینی بارز در غالب بیماران پتشی و پورپورا بوده که در ۹۰.۶ درصد موارد مشاهده شد. ۴۳.۸ درصد از بیماران با پردنیزولون، ۲۵ درصد با IVIG و ۳۱ درصد با روگام درمان شدند. در بررسی مقایسه ای بیماران از نظر نتایج و عوارض درمان، اگر چه میزان پلاکت اولیه در بیماران گروه پردنیزولون بالاتر بود اما پس از درمان پلاکت در هر سه گروه افزایش یافته و تفاوت بارزی با هم نداشت. پاسخ درمانی کامل در گروه درمان شده با روگام به طور قابل توجهی بیشتر بوده و تا اکنون زمان عود در این گروه دیده نشد.عوارض درمان با روگام شامل همولیز حاد و سمیت کبدی نیز در هیچ یک از بیماران گزارش نشد.نتیجه گیری: طول مدت بستری در بیماران تحت درمان با روگام به طور قابل توجهی کمتر از بقیه (کمتر از ۵ روز با احتساب زمان تشخیص) بود. با توجه به موثر بودن، ایمنی، تجویز ساده و قیمت مناسب روگام نسبت به IVIG می توان آنرا به عنوان روشی مناسب در درمان ITP کودکان Rh مثبت پیشنهاد نمود.

کلید واژه: ITP، روگام، کورتیکواستروئید، IVIG