بررسی اثر هیپوگلیسمیک و هیپولیپیدمیک تجویز خوراکی و دراز مدت سیاهدانه (Nigella sativa) در موش صحرایی دیابتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر هیپوگلیسمیک و هیپولیپیدمیک تجویز خوراکی و دراز مدت سیاهدانه (Nigella sativa) در موش صحرایی دیابتی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر هیپوگلیسمیک و هیپولیپیدمیک تجویز خوراکی و دراز مدت سیاهدانه (Nigella sativa) در موش صحرایی دیابتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر هیپوگلیسمیک و هیپولیپیدمیک تجویز خوراکی و دراز مدت سیاهدانه (Nigella sativa) در موش صحرایی دیابتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر هیپوگلیسمیک و هیپولیپیدمیک تجویز خوراکی و دراز مدت سیاهدانه (Nigella sativa) در موش صحرایی دیابتی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان

تعداد صفحات :۸

مقدمه: در طب سنتی و اسلامی شواهد متعددی مبنی بر اثر ضد دیابت سیاه دانه وجود دارد. در این تحقیق اثر هیپوگلیسمی و هیپولیپیدمی این گیاه مورد بررسی قرار گرفته است.هدف: بررسی اثر هیپوگلیسمیک و هیپولیپیدمیک تجویز خوراکی و درازمدت سیاهدانه (Nigella sativa) در موش صحرایی دیابتی.مواد و روش ها: موش های صحرایی نر (n=44) به طور تصادفی به چهار گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با سیاهدانه، دیابتی و دیابتی تحت درمان با سیاهدانه تقسیم شدند. برای دیابتی شدن از داروی استرپتوزوتوسین به میزان ۶۰mg/Kg داخل صفاقی استفاده شد. ملاک دیابت، گلوکز سرم به میزان بیش از ۲۵۰mg/dl در نظر گرفته شد. دو گروه تحت تیمار با سیاهدانه نیز پودر مخلوط شده این گیاه با غذای استاندارد موش (۲۵/۶%) را به مدت ۲ ماه دریافت کردند.نتایج: گلوکز سرم در گروه دیابتی افزایش معنی داری را در هفته های چهارم و هشتم در مقایسه با هفته قبل از آزمایش نشان داد(P<0.001) ، در حالی که میزان آن در همین هفته ها در گروه دیابتی درمان شده در مقایسه با گروه دیابتی تفاوت معنی دار نشان نداد. در بررسی آماری میزان تری گلیسیرید در گروه دیابتی در هفته هشتم نسبت به هفته قبل از بررسی افزایش معنی دار نشان داد (P<0.05). ولی در همین هفته در گروه دیابتی با درمان سیاهدانه در مقایسه با گروه دیابتی به طور معنی دار پایین تر بود(P<0.05) . علاوه بر آن کاهش معنی دار در میزان کلسترول سرم در گروه دیابتی درمان شده با سیاهدانه در هفته هشتم در مقایسه با گروه دیابتی بدست آمد(P<0.05) . نتیجه گیری: تجویز خوراکی سیاهدانه در مدل تجربی دیابت قندی باعث کاهش معنی دار میزان تری گلیسیرید و کلسترول سرم می شود که می تواند در به حداقل رساندن برخی از عوارض بیماری موثر باشد.

کلید واژه: تری گلیسیرید، دیابت شیرین، سیاهدانه، کاهش قند خون، کلسترول، موش های صحرایی