تغییرات موقعیت لب ها و پهنای قوس دندانی در بیماران کلاس یک پس از درمان ارتودنسی با کشیدن چهار پرمولر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تغییرات موقعیت لب ها و پهنای قوس دندانی در بیماران کلاس یک پس از درمان ارتودنسی با کشیدن چهار پرمولر دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تغییرات موقعیت لب ها و پهنای قوس دندانی در بیماران کلاس یک پس از درمان ارتودنسی با کشیدن چهار پرمولر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تغییرات موقعیت لب ها و پهنای قوس دندانی در بیماران کلاس یک پس از درمان ارتودنسی با کشیدن چهار پرمولر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تغییرات موقعیت لب ها و پهنای قوس دندانی در بیماران کلاس یک پس از درمان ارتودنسی با کشیدن چهار پرمولر :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز – Journal Of Dentistry

تعداد صفحات :۱۲

بیان مساله: کشیدن دندان یکی از جنجال برانگیزترین موضوع های درمان ارتودنسی است. زیرا، که این کار، اثراتی انکارناپذیر بر زیبایی چهره و ویژگی های لبخند دارد.هدف: هدف از این پژوهش، بررسی تغییر موقعیت لب ها نسبت به خطوط Sn-Pog’ و S-line، بررسی تغییرات زاویه Z مریلفید و تعیین تغییرات پهنایی قوس های دندانی فک بالا و پایین در نواحی دندان های کانین، پرمولر دوم و مولر نخست، به دنبال بیرون آوردن چهار پرمولر نخست و انجام درمان ارتودنسی در بیماران مبتلا به مال اکلوژن کلاس یک بود.مواد و روش: در این بررسی از قالب ها و سفالوگرام پیش و پس از درمان ۴۷ بیمار دارای مال اکلوژن کلاس یک با میانگین سنی ۱۲.۷±۱.۸۶ سال استفاده شد. این بیماران، ۴۳ دختر و چهار پسر بودند، که به وسیله یک نفر متخصص ارتودنسی به روش کشیدن چهار پرمولر نخست و با دستگاه استاندارد اج وایز ۲۲ و به صورت سیستماتیک درمان شده بودند. در این بررسی مقطعی، نمونه گیری از گونه آسان و غیر احتمالی بود. فاصله برجسته ترین نقطه بر روی لب بالا و پایین تا خطوط S-line و Sn-pog’ بافت نرم و زاویه Z مریفیلد بر روی سفالوگرام تعیین شد. بر روی قالب های بررسی نیز، پهنای میان کانین ها، پرمولرهای دوم و مولرهای نخست در فک بالا و پایین با استفاده از کولیس دیجیتال، پیش و پس از درمان ارتودنسی اندازه گیری و ثبت گردید. برای مقایسه تغییرات، از آزمون t زوجی استفاده شد و در همه آزمون ها، کمتر از ۰.۰۵، به عنوان سطح معنادار انگاشته شد.یافته ها: پهنای میان کانین ها در قوس های بالا و پایین افزایشی معنادار یافته (p<0.001)، در حالی که، پهنای میان پرمولرها و مولرها کاهشی معنادار نشان داد (p<0.001). همچنین، لب بالا و پایین نسبت به خطوط Sn-Pog’ و S-line، به گونه ای معنادار عقب تر قرار گرفته (p<0.001) و این عقب رفتگی در لب پایین نسبت به پلن S-line، بیشتر از لب بالا بود. افزون بر آن، مشاهده شد، که زاویه Z مریلفید افزایشی معنادار یافته است (p<0.05).نتیجه گیری: در پی کشیدن چهار پرمولر نخست در بیماران دچار مال اکلوژن کلاس یک و انجام درمان ارتودنسی: ۱- پهنای قوس در ناحیه جلویی دندانی (کانین ها) دندانی افزایش و در بخش پشتی (مولرها) کاهش پیدا کرد. این افزایش پهنا در ناحیه جلویی نشان می دهد، که پس از درمان ارتودنسی با روش استاندارد اج وایز و کشیدن چهار پرمولر، پهنای کوریدورهای باکال افزایش نیافته و اثری ناخوشایند بر لبخند بیمار ندارد. ۲- لب های بالا و پایین پس از درمان نسبت به Sn-pog’ و S-line عقب تر قرار گرفتند و زاویه Z مریفیلد افزایش پیدا کرد، که نشان دهنده مستقیم تر شدن نیمرخ پس از این درمان هاست.

کلید واژه: کشیدن پرمولر، نیمرخ، پهنای قوس، ناهنجاری کلاس یک