بررسی اثر دگزامتازون بر عملکرد حرکتی بیماران مبتلا به سکته مغزی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر دگزامتازون بر عملکرد حرکتی بیماران مبتلا به سکته مغزی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر دگزامتازون بر عملکرد حرکتی بیماران مبتلا به سکته مغزی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر دگزامتازون بر عملکرد حرکتی بیماران مبتلا به سکته مغزی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر دگزامتازون بر عملکرد حرکتی بیماران مبتلا به سکته مغزی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران (annals of military and health sciences research)

تعداد صفحات :۸

سابقه و هدف: جایگاه استروییدها در درمان سکته مغزی هنوز هم مورد اختلاف نظر است. با این وجود بسیاری از پزشکان به درمان چنین بیمارانی با استرویید ادامه می دهند. لذا این مطالعه در پی آن است تا در غالب یک کارآزمایی بالینی به بررسی اثر دگزامتازون بر عملکرد حرکتی بیماران مبتلا به سکته مغزی بپردازد.مواد و روشها: در یک کارآزمایی بالینی تصادفی دو سوکور و در مقایسه با گروه دریافت کننده دارونما، تعداد ۸۰ بیمار مبتلا به همی پلژی با تشخیص بالینی سکته مغزی در دو گروه وارد مطالعه شدند و عملکرد حرکتی آنان به کمک قدرت عضلانی به مدت پنج روز مورد بررسی قرار گرفتند. در روز اول بستری همچنین عوامل خطر، قدرت عضلانی، وضعیت هوشیاری، وجود اختلالات اسفنکتری و اختلالات تکلم مورد ارزیابی بررسی شد. در روزهای دوم الی پنجم نیز بیماران از نظر قدرت عضلانی اندام فوقانی و تحتانی، مورد ارزیابی مجدد قرار می گرفتند. در پایان اطلاعات فوق توسط چک لیست استخراج و با کمک نرم افزار آماری SPSS 13 و به کمک آمار توصیفی و همچنین آزمونهای آماری x2, t test, Mann-Whitney, Friedman و repeated measure ANOVA مورد مقایسه، تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: چهار بیمار از ۸۰ بیمار مورد بررسی، از هر دو گروه به دلیل مرگ خارج شدند. میانگین سنی شرکت کنندگان ۸.۸۴±۶۷.۹۳ سال و ۳۹ بیمار مرد و ۳۷ بیمار زن بودند. بین ۳۸ بیمار گروه دارونما و گروه مداخله بجز جنس و مصرف سیگار اختلاف معنی داری دیگری دیده نشد. قدرت عضلانی اندام فوقانی و تحتانی در هر گروه نسبت به خود، در طی پنج روز بهبودی قابل ملاحظه ای نشان داد (P value=0.0005). اما در مقایسه با یکدیگر اختلافی معنی دار بین دو گروه دیده نشد (P value=0.59). همچنین عارضه دارویی در هیچ یک از بیماران رخ نداد.نتیجه گیری: این مطالعه شواهدی دال بر بهبود عملکرد حرکتی اندام فوقانی و تحتانی با مصرف دگزامتازون در بیماران مبتلا به سکته مغزی، یافت نکرد.

کلید واژه: حوادث مغزی عروقی، دگزامتازون، سکته مغزی، عملکرد حرکتی و کارآزمایی بالینی