بررسی مزیت نسبی محصولات زراعی در استان خوزستان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی مزیت نسبی محصولات زراعی در استان خوزستان دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی مزیت نسبی محصولات زراعی در استان خوزستان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی مزیت نسبی محصولات زراعی در استان خوزستان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی مزیت نسبی محصولات زراعی در استان خوزستان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی کشاورزی

تعداد صفحات :۲۱

توجه به مزیت نسبی محصولات تولیدی مختلف یکی از جنبه های مهم برنامه ریزی اقتصادی است. در این پژوهش مزیت نسبی محصولات زراعی اساسی گندم (آبی و دیم)، جو (آبی و دیم)، برنج (دانه بلند پرمحصول و دانه کوتاه) و ذرت دانه ای و محصولات زراعی تجاری چغندرقند، هندوانه، گوجه فرنگی، پیاز، سیب زمینی و خیار در سال زراعی ۷۸-۱۳۷۷ در استان خوزستان تعیین شده است. دو نوع از شاخص های تعیین مزیت استفاده شده است. شاخص های نوع اول منفعت خالص اجتماعی (NSP)،‌ هزینه منابع داخلی (DRC) و نسبت هزینه به منفعت اجتماعی (SCB) را شامل و با دو نوع قیمت بدست آمده با روش های قدرت برابری خرید مطلق و نسبی محاسبه شده اند. شاخص های نوع دوم شاخص کارایی مزیت (EAI)، شاخص مقیاس مزیت (SAI) و شاخص جمعی مزیت (AAI) را شامل می شود. بر اساس شاخص های نوع اول و با قیمت روش قدرت برابری مطلق محصولات گندم آبی،‌ جو آبی، ذرت دانه ای، برنج دانه بلند پرمحصول، برنج دانه کوتاه، چغندرقند، هندوانه، خیار و گوجه فرنگی دارای مزیت نسبی در تولید بوده اند و محصولات گندم و جو دیم، سیب زمینی و پیاز دارای مزیت نسبی در تولید نبوده اند. بر اساس شاخص های نوع اول و با قیمت روش قدرت برابری نسبی سیب زمینی علاوه بر محصولاتی که با قیمت روش قدرت برابری مطلق دارای مزیت نسبی بوده اند، دارای مزیت نسبی است و محصولات گندم و جو دیم و پیاز دارای مزیت نسبی در تولید نبوده اند. بر اساس شاخص های نوع دوم و شاخص EAI،‌ محصولات چغندرقند، هندوانه، خیار، سیب زمینی، پیاز، گوجه فرنگی و گندم دیم از نظر عملکرد دارای کارایی و از مزیت نسبی در تولید برخوردار بوده اند. و محصولات گندم آبی، جو آبی، ذرت دانه ای و برنج دانه بلند و برنج دانه کوتاه در مقایسه با کل کشور دارای مزیت نسبی در تولید نبوده اند. شاخص SAI برای گندم آبی و دیم بزرگتر از یک و نشاندهنده بیشتر بودن درجه تمرکز این محصولات در مقایسه با کل کشور و برای سایر محصولات کمتر از یک و نشان دهنده کمتر بودن درجه تمرکز این محصولات در مقایسه با کل کشوراست. همچنین شاخص AAI برای گندم آبی و دیم بزرگتر از یک و برای سایر محصولات کوچکتر از یک است. بر اساس این معیار استان در تولید گندم آبی و دیم مزیت نسبی بیشتر از متوسط کشور و برای سایر محصولات مزیت نسبی کمتر از متوسط کشور داشته است.

کلید واژه: مزیت نسبی، سود خالص اجتماعی، هزینه منابع داخلی، نسبت هزینه به منفعت اجتماعی، شاخص های کارایی، مقیاس و جمعی مزیت