بررسی عوامل موثر در تاخیر درمان جراحی بیماران مبتلا به بدخیمی های دستگاه گوارش در بیماران بخشهای جراحی انستیتو کانسر و بیمارستان دکتر شریعتی در سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۵

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی عوامل موثر در تاخیر درمان جراحی بیماران مبتلا به بدخیمی های دستگاه گوارش در بیماران بخشهای جراحی انستیتو کانسر و بیمارستان دکتر شریعتی در سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۵ دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی عوامل موثر در تاخیر درمان جراحی بیماران مبتلا به بدخیمی های دستگاه گوارش در بیماران بخشهای جراحی انستیتو کانسر و بیمارستان دکتر شریعتی در سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۵  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی عوامل موثر در تاخیر درمان جراحی بیماران مبتلا به بدخیمی های دستگاه گوارش در بیماران بخشهای جراحی انستیتو کانسر و بیمارستان دکتر شریعتی در سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۵،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی عوامل موثر در تاخیر درمان جراحی بیماران مبتلا به بدخیمی های دستگاه گوارش در بیماران بخشهای جراحی انستیتو کانسر و بیمارستان دکتر شریعتی در سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۵ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : گوارش

تعداد صفحات :۹

زمینه و هدف: بسیاری از بیماران با بدخیمی های دستگاه گوارش در مرحله ای به درمان جراحی می رسند که مدتها است علامت دار بوده اند و برخی از آنان در مرحله غیر قابل علاج هستند. لازم است که تمامی عوامل ممکن در ایجاد مشکل فوق بررسی و راهکارهای کاربردی آن مشخص شود.روش بررسی: در یک بررسی آینده نگر بیماران مبتلا به سرطانهای مری، معده و کولورکتال که برای اولین جراحی مراجعه کرده بودند، بررسی شدند و از شرح حال، مدارک تشخیصی، پرونده بخش جراحی و گزارش پاتولوژی بیماران، اطلاعات لازم جهت بررسی میزان تاخیر در تشخیص و درمان و عوامل موثر در آنها استخراج شد.یافته ها: اطلاعات ۱۰۹ بیمار مورد بررسی قرار گرفت که ۴۲ نفر (۳۸.۵%) بدخیمی مری، ۳۵ نفر (۳۲.۱%) بدخیمی معده و ۳۲ نفر (۲۹.۴%) بدخیی کولورکتال داشتند. متوسط فاصله زمانی از علامت دار شدن بیماری تا بستری ۳۴۸ روز و از علامت دار شدن بیماری تا انجام جراحی ۳۶۷ روز بوده است. اجزای عمده این تاخیر به ترتیب عبارتند از: عدم ارجاع به موقع توسط پزشک عمومی (۱۲۴ روز)، درمان طبی نادرست توسط متخصصان (۱۰۰ روز)، آندوسکوپی نامناسب (۵۸ روز)، تاخیر به علت مراجعه دیر بیمار (۴۱ روز). درمان طبی نابجای پزشکان عمومی در بدخیمی های معده در مقایسه با بدخیمی های مری به طور معنی داری بیشتر بود (p-value=0.01). آندوسکوپی نادرست در بیماران با بدخیمی های مری و معده تاخیر بیشتری نسبت به بدخیمی کولورکتال ایجاد کرده بود (p-value=0.016). نیاز به تکرار آندوسکوپی نادرست در بیماران با سرطان مری، معده و کورکتال به ترتیب ۴۳%، ۵۱% و ۲۲% بوده است (p-value=0.040).نتیجه گیری: به نظر می رسد تاخیر عمده در درمان سرطانهای دستگاه گوارش مرتبط با درمانهایی است که به صورت سرپایی در سطح جامعه توسط پزشکان انجام می شود. تخصیص قسمتی از برنامه های آموزش مداوم پزشکان، به ویژه پزشکان عمومی،‌به سرطان های دستگاه گوارش برای تاکید بر علایم بیماری و شک بالینی،‌اندیکاسیون بررسیهای تشخیصی یا ارجاع، انواع آزمونهای تشخیصی و ارزش هر یک، از راهکارهای دارای اولویت می باشند.

کلید واژه: سرطان های دستگاه گوارش، تشخیص، تاخیر