فراوانی و عوامل پیشگویی کننده دیابت خودایمن مخفی بالغین (LADA) در بیماران دیابتی تازه تشخیص داده شده در مطالعه قند و لیپید تهران

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فراوانی و عوامل پیشگویی کننده دیابت خودایمن مخفی بالغین (LADA) در بیماران دیابتی تازه تشخیص داده شده در مطالعه قند و لیپید تهران دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فراوانی و عوامل پیشگویی کننده دیابت خودایمن مخفی بالغین (LADA) در بیماران دیابتی تازه تشخیص داده شده در مطالعه قند و لیپید تهران  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فراوانی و عوامل پیشگویی کننده دیابت خودایمن مخفی بالغین (LADA) در بیماران دیابتی تازه تشخیص داده شده در مطالعه قند و لیپید تهران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فراوانی و عوامل پیشگویی کننده دیابت خودایمن مخفی بالغین (LADA) در بیماران دیابتی تازه تشخیص داده شده در مطالعه قند و لیپید تهران :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دیابت و متابولیسم ایران (مجله دیابت و لیپید ایران)

تعداد صفحات :۱۶

مقدمه: Latent Autoimmune Diabetes in Adults (LADA) به گروهی از بیماران دیابتی نوع ۱ اطلاق می گردد که در زمان تشخیص مسن تر از ۳۰ سال بوده، آنتی بادی علیه Glutamic Acid Decarboxylase65 (GAD) داشته و حداقل در اوایل تشخیص بیماری، نیاز به شروع انسولین درمانی نداشته باشند. با توجه به فقدان اطلاعات در مورد LADA در ایران، این مطالعه برای ارایه شیوع LADA در جمعیت تهران انجام شد.روش ها: در این بررسی مقطعی کلیه افراد مسن تر از ۳۰ سال و مبتلا به دیابت جدید در مطالعه قند و لیپید تهران، از نظر آنتی بادی GAD آزمایش شدند. جمعیت ۵۸۸ نفره تحت بررسی، به دو گروه ۳۲ نفری LADA و ۵۵۶ نفری دیابت نوع ۲ تقسیم شدند و با یکدیگر مقایسه گردیدند.یافته ها: میانگین سنی بیماران ۵۴.۲±۱۱.۶ سال و شیوع %۵.۴۴ (CI%95:%3.6-%7.3) LADA بود. دو گروه LADA و دیابت نوع ۲ از نظر سن، جنس، نمایه توده بدنی، علایم حاد دیابت، سابقه خانوادگی دیابت، فشار خون دیاستولی، قند و چربی های خون وشیوع سندرم متابولیک یکسان بودند. فشار خون سیستولی در گروه دیابت نوع ۲ بیشتر از LADA بود. هیچ مدلی در پیش بینی احتمال مثبت شدن پاسخ آنتی بادی GAD قدرت آماری مطلوبی نداشت.نتیجه گیری: در %۵.۴ از بالغین دیابتی جدید، روند خود ایمنی در جریان است و با کمک یافته های بالینی و آزمایشگاهی، امکان غربالگری آنها وجود ندارد. بنظر می رسد که سنجش آنتی بادی GAD در تمام چنین بیمارانی اقدامی منطقی باشد تا افرادی که احتمال سیر سریع تر به سمت نارسایی پانکراس دارند، زودتر شناسایی شوند.

کلید واژه: LADA، GAD، تشخیص، شیوع، دیابت