بررسی سطح هموسیستئین در بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلبی زودرس

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی سطح هموسیستئین در بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلبی زودرس دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی سطح هموسیستئین در بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلبی زودرس  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی سطح هموسیستئین در بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلبی زودرس،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی سطح هموسیستئین در بیماران مبتلا به بیماری ایسکمیک قلبی زودرس :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : حکیم

تعداد صفحات :۸

مقدمه: ریسک فاکتورهای معمول مثل افزایش کلسترول، استعمال سیگار و فشارخون، تمام موارد مرگ و میر و ابتلای ناشی از بیماری های ایسکمیک قلبی را توجیه نمی کند. ریسک فاکتورهای جدید مثل هموسیستئین اخیرا به عنوان ریسک فاکتور مستقل در ابتلای به بیماری های عروق کرونر مطرح شده اند.روش کار: مطالعه حاضر به صورت یک بررسی مورد- شاهد جهت بررسی سطح هموسیستئین پلاسما در بیماران ایسکمیک قلبی زودرس با سن کمتر از ۵۰ سال که بیماری آنها با آنژیوگرافی اثبات شده است در مقایسه با افرادی که در آنژیوگرافی، عروق کرونر سالم داشتند صورت گرفت. سطح هموسیستئین پلاسما توسط روش HPLC اندازه گیری شد.یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که میانگین سطح هموسیستئین پس از حذف ریسک فاکتورهای اصلی تفاوت قابل توجهی در دو گروه داشت (p=0.003) ولی جنس به عنوان یک ریسک فاکتور غیر اصلی در سطح هموسیستئین موثر بوده و پس از یکسان سازی گروه ها بر اساس جنس، میانگین سطح هموسیستئین در گروه مطالعه نسبت به کنترل، تفاوت قابل توجه آماری نداشت، اگرچه میانگین هموسیستئین در تمام گروه های مطالعه از گروه کنترل بالاتر بود ولی به لحاظ واریانس زیاد یافته ها در گروه مطالعه، اختلاف میانگین تفاوت قابل توجه آماری نداشت.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که افزایش سطح هموسیستئین، صرف نظر از سایر ریسک فاکتورها، یک عامل خطر جهت ابتلا به بیماری عروق کرونر در افراد کمتر از ۵۰ سال است. بالا بودن سطح هموسیستئین در گروه های مورد نسبت به شاهد پس از یکسان سازی بر اساس جنس اگرچه به لحاظ آماری قابل توجه نمی باشد ولی بر اساس مطالعات انجام شده دارای اهمیت بالینی بوده و نشان دهنده خطر بیشتر جهت ابتلا به بیماری های ایسکمیک قلبی می باشد. پیشنهاد می گردد سطح هموسیستئین در همه بیماران با سن کمتر از ۵۰ سال و بدون ریسک فاکتور اصلی اندازه گیری شود.

کلید واژه: هموسیستئین، بیماری ایسکمیک قلبی زودرس، آنژیوگرافی