بررسی اثرات هیدروکسید آلومینیم بر ترمیم زخم پوستی در موش صحرایی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثرات هیدروکسید آلومینیم بر ترمیم زخم پوستی در موش صحرایی دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثرات هیدروکسید آلومینیم بر ترمیم زخم پوستی در موش صحرایی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثرات هیدروکسید آلومینیم بر ترمیم زخم پوستی در موش صحرایی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثرات هیدروکسید آلومینیم بر ترمیم زخم پوستی در موش صحرایی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم پزشکی رازی (مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران)

تعداد صفحات :۱۰

زمینه و هدف: التیام زخم عبارتست از حصول مجدد تمامیت فیزیکی ساختارهای داخلی و خارجی و در برگیرنده تعامل های پیچیده بین سلولها و فاکتورهای مختلف می باشد. درمان صحیح و مراقبت از زخم جهت افزایش سرعت بهبودی، همچنین جلوگیری از مزمن شدن و عفونت آن، همواره مدنظر انسان بوده و روشهای مختلف برای رسیدن به این هدف بکار گرفته شده است. این مطالعه با هدف بررسی اثرات هیدروکسید آلومینیم که سالیان سال به طور تجربی جهت جلوگیری از زخم بستر بکار می رفت، بر روند التیام زخم پوستی در موش صحرایی صورت گرفت. روش بررسی: اثرات داروی هیدروکسید آلومینیم بر روند التیام زخم پوستی در دو مدل(زخمهای طولی با ایجاد برش عمقی به طول ۱.۵ سانتی متر و زخمهای گرد به قطر ۱.۵ سانتی متر) در پشت موش صحرایی در قسمت پاراورتبرال از خط وسط و با ارزیابی طول و مساحت ناحیه التیام یافته و بررسی پاتولوژیکی در روزهای مختلف و نیز آزمایش تانسیومتری بعد از ترمیم کامل زخم انجام گرفت. یافته ها: درصد بهبودی زخم در گروه کنترل زخمهای طولی در روزهای سوم، ششم، نهم، دوازدهم و پانزدهم از ۱۰.۱۳%، ۳۱.۸۸%، ۵۲.۴۶%، ۷۸.۷۵% و ۱۰۰% به ترتیب به ۱۰.۲۵%، ۳۳.۳۸%، ۵۵.۳۸%، ۸۱.۳۶% و ۱۰۰% با هیدروکسید آلومینیم تغییر یافت و در گروه کنترل زخمهای گرد، از ۹.۸۸%، ۲۱.۲۵%، ۵۲.۱۳%، ۶۹.۶۳%، ۸۸.۲۱% و ۱۰۰% در روز هجدهم به ترتیب به ۱۰.۲۸%، ۲۹.۵%، ۵۲.۳۸%، ۷۵%، ۹۱.۷۳% و ۱۰۰% با هیدروکسید آلومینیم رسید که در هیچ کدام از روزها، معنی دار نبوده است. تنش (حداکثر نیروی وارد بر پوست که سبب پاره شدن آن می شود) در گروه کنترل زخمهای طولی، از ۱۳.۱۹ به ۱۵.۱۱ نیوتن با هیدروکسید آلومینیم، و در گروه زخمهای گرد در حالت کنترل، از ۱۱.۷۸ به ۱۱.۹۴ نیوتن با هیدروکسید آلومینیم تغییر یافت. کرنش (طول کشیدگی بافت، هنگامی که حداکثر کشش بر آن وارد می آید) در گروه کنترل زخمهای طولی، از ۹.۹۸ میلیمتر به ۱۰.۵۹ میلیمتر با هیدروکسید آلومینیم و در گروه زخمهای گرد در حالت کنترل، از ۱۰.۵۳ میلیمتر به ۱۱.۵۷ میلیمتر با هیدروکسید آلومینیم تغییر یافت. یافته های پاتولوژیک در بررسی نمونه های اخذ شده از موارد کنترل و زخمهای مواجه شده با آلومینیم در دو گروه زخم طولی و گرد، از نظر هیستولوژیک، حکایت از روند کیفی نسبتا مشابه از نظر سرعت روند ترمیم و بسیج سلولی و پاکسازی ناحیه ترمیم زخم با توجه به توالی زمانی نمونه ها با رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین داشتند.نتیجه گیری: یافته های فوق نشان می دهند که احتمالا داروی هیدروکسید آلومینیم تاثیری بر روند سرعت التیام زخم پوستی و ساخت کلاژن در موش صحرایی ندارد، هر چند بررسی های ایمنوهیستوشیمی بیش تری مورد نیاز است.

کلید واژه: ترمیم زخم، تنش، کرنش، هیدروکسید آلومینیم