مقایسه اثرات تزریق داخل مفصلی پتیدین با بوپیواکایین ۰.۵% پس از پایان آرتروسکوپی زانو بر میزان بی دردی بعد از عمل

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثرات تزریق داخل مفصلی پتیدین با بوپیواکایین ۰.۵% پس از پایان آرتروسکوپی زانو بر میزان بی دردی بعد از عمل دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثرات تزریق داخل مفصلی پتیدین با بوپیواکایین ۰.۵% پس از پایان آرتروسکوپی زانو بر میزان بی دردی بعد از عمل  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثرات تزریق داخل مفصلی پتیدین با بوپیواکایین ۰.۵% پس از پایان آرتروسکوپی زانو بر میزان بی دردی بعد از عمل،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثرات تزریق داخل مفصلی پتیدین با بوپیواکایین ۰.۵% پس از پایان آرتروسکوپی زانو بر میزان بی دردی بعد از عمل :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم پزشکی رازی (مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران)

تعداد صفحات :۱۲

زمینه و هدف: یکی از روشهای کنترل درد بعد از آرتروسکوپی زانو، تزریق داخل مفصلی مورفین با یا بدون بی حس کننده موضعی می باشد. پتیدین، مخدری است که دارای اثرات ضعیف بی حس کننده موضعی نیز می باشد. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه اثرات بی دردی تزریق داخل مفصلی پتیدین، بوپیواکایین ۰.۵% و مخلوط آنها بعد از پایان آرتروسکوپی زانو بر میزان درد پس از عمل بوده است. روش بررسی: ۶۰ بیمار بزرگسال II وI ASA ( (American society of anesthesiologist”sکاندید آرتروسکوپی زانو، تحت بیهوشی عمومی، در ۳ گروه ۲۰ نفری تحت مطالعه کارآزمایی بالینی دو سویه کور قرار گرفتند. پیش داروی بیهوشی (میدازولام و آلفنتانیل)، القاء بیهوشی(پروپوفول و آتراکوریوم) و نگهداری بیهوشی (انفوزیون پروپوفول و آلفنتانیل توسط پمپ انفوزیون و نیز اکسیژن و نیتروس اکساید ۵۰% و تکرار آتراکوریوم) در تمام بیماران یکسان بود. در پایان جراحی، ۲۰ میلی لیتر محلول، توسط ارتوپد به داخل مفصل تزریق گردید. این محلول در گروه B، حاوی بوپیواکایین ۰.۵%، در گروه M، حاوی ۱۰۰ میلی گرم پتیدین و نرمال سالین و در گروه BM، حاوی بوپیواکایین ۰.۵% و ۱۰۰ میلی گرم پتیدین بود. متیل پردنیزولون به میزان ۴۰ میلی گرم نیز به محلول تمام بیماران اضافه گردید. پس از انتقال به بخش، دستگاه پمپ تزریق وریدی (Patient controlled IV analgesia)PCIA حاوی فنتانیل، برای کنترل درد به بیماران وصل گردید. مدت بی دردی بعد از عمل، نمره درد در ساعات ۲، ۶و ۱۲ پس از عمل، زمان درخواست مسکن بعد از عمل، مقدار فنتانیل مصرفی در طول ۲۴ ساعت اول و نیز بروز عوارض، مورد ارزیابی قرار گرفتند. آنالیز آماری با استفاده از آزمون های آنووای یکطرفه، توکی، Kruskal-Wallis، من ویتنی (برای متغیرهای کمی) و آزمون مجذور کای یا فیشر (برای متغیرهای کیفی) صورت گرفت. یافته ها: طول مدت بی دردی بعد از عمل در گروه BM، طولانی تر از دو گروه دیگر بود ولی گروه M، تفاوت معنی داری با گروه B نداشت (به ترتیب ۲۱۱±۵۱، ۷۲±۴۰ و ۵۱±۳۴ دقیقه). زمان اولین درخواست مسکن در گروه BM، طولانی تر از دو گروه دیگر و در گروه M نیز، طولانی تر از گروه B بود (به ترتیب ۳۰۰±۳۸، ۱۳۲±۶۰ و ۸۲±۴۵ دقیقه(P<0.05) همچنین، مقدار فنتانیل مصرفی در گروه BM، کمتر از دو گروه دیگر و در گروه M نیز کمتر از گروه B بود )به ترتیب ۳۰۷±۵۲، ۳۵۲±۹۸ ، ۳۸۲±۱۰۵ میکروگرم (P<0.05)). هرچند میانگین نمره درد در تمام بیماران پایین بود و در ساعت ششم و دوازدهم، تفاوت معنی داری بین گروه ها دیده نشد. ولی گروه BM، نمره درد کمتری در ساعت دوم داشت (P<0.05) رضایتمندی بیماران در گروه BM، اختلاف معنی داری با دو گروه دیگر داشت (P<0.05) عوارض قابل توجهی نیز مشاهده نگردید.نتیجه گیری: تزریق داخل پتیدین در پایان آرتروسکوپی زانو می تواند به عنوان جایگزینی برای بوپیراکایین باشد. به علاوه، مخلوط پتیدین و بوپیراکایین میتواند باعث تشدید اثرات هر کدام از این دو دارو به تنهایی شود.

کلید واژه: تزریق داخل مفصلی، پتیدین، بوپیواکایین، آرتروسکوپی، بی دردی