بررسی رواناب ناشی از بارش حداکثر ۲۴ ساعته در حوضه آبریز قره چای با استفاده از روش SCS و کاربرد GLS

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی رواناب ناشی از بارش حداکثر ۲۴ ساعته در حوضه آبریز قره چای با استفاده از روش SCS و کاربرد GLS دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی رواناب ناشی از بارش حداکثر ۲۴ ساعته در حوضه آبریز قره چای با استفاده از روش SCS و کاربرد GLS  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی رواناب ناشی از بارش حداکثر ۲۴ ساعته در حوضه آبریز قره چای با استفاده از روش SCS و کاربرد GLS،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی رواناب ناشی از بارش حداکثر ۲۴ ساعته در حوضه آبریز قره چای با استفاده از روش SCS و کاربرد GLS :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : پژوهش کشاورزی

تعداد صفحات :۱۷

در این مطالعه، حجم آب قابل استحصال رواناب های بخشی از حوضه آبریز قره چای، از طریق تعیین بارش مازاد مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور بر اساس بارندگی های حداکثر ۲۴ ساعته، نقشه مدل رقومی و گرادیان بارش، نقشه هم باران منطقه (برای دوره های بازگشت مختلف) تهیه شد. سپس با توجه به نفوذپذیری خاک های منطقه، نقشه گروه های هیدرولوژیک خاک و کاربری اراضی (با استفاده از تصاویر ماهواره ای) و انقطاع آن ها در سامانه GIS، نقشه CN منطقه تهیه گردید. در مرحله بعد با تلفیق نقشه های هم باران روش SCS، میزان رواناب ناشی از بارش رگبار مولد آن محاسبه شد و پهنه هایی که پتانسیل ایجاد رواناب مشابهی دارند، تعیین گردیدند. در همین رابطه و به منظور بررسی رواناب های منطقه، هفت کلاس عمق جریان انتخاب گردید، که شامل جریان های کمتر از ۲۰ میلی متر تا بیشتر از ۱۲۰ میلی متر بوده تغییرات بین کلاس ها نیز ۲۰ میلی متر در نظر گرفته شد و احتمال وقوع هر یک از کلاس ها برای دوره های بازگشت ۲۵، ۵۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ ساله محاسبه گردید. نتایج به دست آمده بیانگر انطباق بسیار زیاد بین نقشه مدل رقومی و عمق جریان می باشد. با حرکت از مناطق مرتفع به طرف مناطق پست حوضه، سطوح با عمق رواناب کمتر افزایش می یابند که با ضریب جریان بلند مدت حوضه نیز مطابقت دارد. همچنین بدون توجه به دوره بازگشت، با افزایش عمق جریان، مقادیر سطوح کلاس های مختلف رواناب به صورت نمایی کاهش می یابد. ضمنا به استثنای کلاس ۲۰ میلی متر، در بقیه کلاس ها، میزان سطوح مربوطه با دوره بازگشت رابطه مستقیم داشته و ترتیب نزولی از دوره بازگشت ۲۰۰ به ۲۵ ساله می باشد. در خصوص جریان های کمتر از ۲۰ میلی متر، رابطه میزان رواناب و سطوح آنها، معکوس می باشد. این امر نشان دهنده آن است که رواناب های کمتر از ۲۰ میلی متر که در حدود ۵۰ درصد سطح منطقه را در بر می گیرند، عمدتا مربوط به جریان های نرمال و غیر طغیانی هستند که تقریبا در اغلب موارد در منطقه جاری می شوند، ولی در بقیه کلاس ها که عمق جریان افزایش می یابد، نقش جریان های طغیانی بیشتر می گردد.

کلید واژه: پهنه بندی رواناب سطحی، روش SCS، حوضه آبریز قره چای