تاثیر هوموسیستئین بر آسیب قلبی به دنبال ایسکمی در قلب جدا شده رت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر هوموسیستئین بر آسیب قلبی به دنبال ایسکمی در قلب جدا شده رت دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر هوموسیستئین بر آسیب قلبی به دنبال ایسکمی در قلب جدا شده رت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر هوموسیستئین بر آسیب قلبی به دنبال ایسکمی در قلب جدا شده رت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر هوموسیستئین بر آسیب قلبی به دنبال ایسکمی در قلب جدا شده رت :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی اصفهان

تعداد صفحات :۱۲

مقدمه: هوموسیستئین یک اسید آمینه محتوی سولفور است که افزایش مقدار آن در بدن به عنوان یک عامل خطرزای بیماری های قلبی عروقی شناخته می شود. بیماری افزایش هوموسیستئین خون (هیپرهوموسیستئینمیا) با استرس اکسیداتیو و آسیب عروقی متعاقب آن همراه می باشد؛ اما در مورد تاثیرات قلبی آن در شرایط ایسکمی و خونرسانی مجدد (Reperfusion) اطلاعات کافی در دست نیست. بنابراین پژوهش حاضر بررسی تاثیر هوموسیستئین بر آسیب متعاقب ایسکمی در قلب جدا شده رت انجام شد.روش ها: این مطالعه تجربی بر روی ۳۲ رت های نر بالغ صورت گرفت. قلب حیوانات به روش لانگندورف مجزا شد و تحت تغذیه با محلول کربس با فشار ثابت، معیارهای عملکردی آن مورد سنجش قرار گرفت. در گروه کنترل قلب ها سه مرحله تثبیت اولیه و ثبت اطلاعات پایه، ایسکمی کلی با درجه حرارت طبیعی (Global and Normothermic) به مدت ۴۰ دقیقه و تغذیه مجدد به مدت ۴۵ دقیقه را گذراندند. در گروه اول، هوموسیستئین به میزان ۰.۵ میلی مول در لیتر به مدت ۳۰ دقیقه قبل و ۵ دقیقه پس از ایسکمی به محلول زمینه ای اضافه شد. در گروه دوم و سوم نیز به ترتیب ۰.۱ و ۰.۰۵ میلی مول در لیتر هوموسیستئین به مدت ۶۰ دقیقه قبل و ۵ دقیقه پس از ایسکمی، به محلول کربس اضافه گردید. بررسی مقادیر معیارهای مختلف قلبی قبل از ایسکمی نسبت به مقدار پایه با استفاده از آزمون مقایسه زوج ها و مقایسه آن بین گروه های مختلف در هر دوره با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه صورت گرفت.یافته ها: بالاترین غلظت هوموسیستئین به کار رفته (۰.۵ میلی مول در لیتر) منجر به افزایش معنی دار میزان جریان کرونری قبل از دوره ایسکمی شد. همچنین در دوره تغذیه مجدد، پارامتر عملکردی قلب یا همان RPP (Rate Pressure Product) در گروه تست دوم (۵۹۵۵±۵۶۶) نسبت به گروه کنترل (۱۰۸۱۸±۷۶۵) به شکل معنی داری کاهش نشان داد.نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر، نشان دهنده تشدید آسیب قلبی به دنبال ایسکمی در گروهی از رت هاست که هوموسیستئین را با غلظت متوسط و در زمان طولانی دریافت نموده است. این اثر ممکن است به دلیل تشدید استرس اکسیداتیو ناشی از هوموسیستئین در دوره تغذیه مجدد باشد.

کلید واژه: هوموسیستئین، قلب جدا شده رت، آسیب به دنبال ایسکمی