اثر پیش دارویی دگزامتازون سیستمیک بر التهاب مخاط (موکوزایتیس) دهانی کوتاه مدت ناشی از شیمی درمانی در هامستر (Hamster)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر پیش دارویی دگزامتازون سیستمیک بر التهاب مخاط (موکوزایتیس) دهانی کوتاه مدت ناشی از شیمی درمانی در هامستر (Hamster) دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر پیش دارویی دگزامتازون سیستمیک بر التهاب مخاط (موکوزایتیس) دهانی کوتاه مدت ناشی از شیمی درمانی در هامستر (Hamster)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر پیش دارویی دگزامتازون سیستمیک بر التهاب مخاط (موکوزایتیس) دهانی کوتاه مدت ناشی از شیمی درمانی در هامستر (Hamster)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر پیش دارویی دگزامتازون سیستمیک بر التهاب مخاط (موکوزایتیس) دهانی کوتاه مدت ناشی از شیمی درمانی در هامستر (Hamster) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز – Journal Of Dentistry

تعداد صفحات :۱۷

بیان مساله: التهاب مخاط دهانی (OM) یکی از اثرات جانبی زیان آور درمان سرطان هاست، که به دنبال شیمی درمانی و پرتودرمانی در ناحیه سر و گردن رخ می دهد. با عنایت به نقش حساس سایتوکاین های پیش التهابی و یک فاکتور نسخه برداری سلولی مهم تحت عنوان فاکتور هسته ای کاپا- بی [(NF-kB) Nuclear Factor kappaB] در روند ایجاد التهاب مخاطی ناشی از شیمی درمانی، بررسی جانوری با هدف ارزیابی پاسخ بالینی و میکروسکوپی ناشی از مهار قدرتمند موثر فاکتورهای ذکر شده بر روی این روند التهابی طراحی گردید.هدف: ارزیابی اثر دگزامتازون، در مهار ایجاد دامنه ای گسترده از سایتوکین های پیش التهابی، بر روی دوره و شدت این عارضه ناشی از شیمی درمانی در الگوهای جانوری.مواد و روش: این پژوهش با طراحی کارآزمایی بالینی بر روی ۷۵ هامستر نر بالغ انجام گرفت. این جانوران به سه گروه رده بندی شدند: گروه نخست، شیمی درمانی و پیش دارویی دگزامتازون دریافت نکردند. گروه دوم، پیش دارویی دگزامتازون دریافت نکرده، ولی شیمی درمانی را دریافت کردند و گروه سوم، افزون بر شیمی درمانی، پیش دارویی دگزامتازون در مقادیری گوناگون (یک، ۰.۱، ۰.۰۵ میلی گرم بر کیلوگرم) دریافت کردند. شیمی درمانی در روزهای یک و دو از آغاز پژوهش و پیش دارویی دگزامتازون در روزهای یک تا نه تجویز گردید. در روز چهارم، برای آسانی در ایجاد التهاب مخاط دهانی، خراش مکانیکی بر روی گونه جانوران ایجاد شد و در روزهای ۶، ۹ و ۱۶، بررسی های بالینی و بافت شناختی از آسیب های التهابی مخاط دهان انجام گرفت. در روز نهم، با خونگیری، شمارش سلول های خونی و از چند جانور، با انتخاب اتفاقی در هر گروه، کشت خون و بررسی آسیب شناختی بافتی برای تشخیص کاندیدوز دهانی فراهم گردید. برای بررسی واکاوی داده ها از آزمون کروسکال والیس استفاده شد.یافته ها: در زیر گروه های دریافت کننده پیش دارویی دگزامتازون با مقادیر متوسط و بالا، بروز آسیب های التهاب مخاطی دهان از نظر میکروسکوپی و ماکروسکوپی کاهش یافت. مهم ترین یافته منفی این بررسی، بروز مرگ و میر در زیر گروه های دریافت کننده پیش دارویی دگزامتازون در شماری از جانوران بود.نتیجه گیری: به نظر می رسد، که در میان سه اندازه مورد استفاده برای پیش دارویی دگزامتازون، اندازه متوسط (۰.۱ میلی گرم، کیلوگرم) با وجود بروز مرگ و میر کمتر، توانسته است اثر مثبت چشمگیری در کاهش شدت این التهاب به وجود آورد.

کلید واژه: التهاب مخاط (موکوزایتیس) دهانی (OM)، پیش دارویی دگزامتازون، شیمی درمانی با ۵-FU