اپیدمیولوژی اضافه وزن و چاقی در استان زنجان ۱۳۸۳

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اپیدمیولوژی اضافه وزن و چاقی در استان زنجان ۱۳۸۳ دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اپیدمیولوژی اضافه وزن و چاقی در استان زنجان ۱۳۸۳  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اپیدمیولوژی اضافه وزن و چاقی در استان زنجان ۱۳۸۳،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اپیدمیولوژی اضافه وزن و چاقی در استان زنجان ۱۳۸۳ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی زنجان

تعداد صفحات :۱۰

زمینه و هدف: شیوع چاقی به عنوان یکی از بزرگ ترین معضلات بهداشتی دنیای امروز در بیشتر مناطق جهان از چند دهه پیش تا کنون سه برابر شده است که این افزایش در کشورهای در حال توسعه سریع تر از کشورهای توسعه یافته می باشد. با توجه به نقش کلیدی گردآوری اطلاعات در زمینه عوامل موثر در بروز چاقی در مناطق مختلف جغرافیایی به منظور پیشگیری و کنترل چاقی، این مطالعه با هدف تعیین شیوع اضافه وزن و چاقی در ارتباط با عوامل مختلف درجمعیت استان زنجان در سال ۱۳۸۳ انجام شد.روش بررسی: این مطالعه مقطعی با استفاده از روش گام به گام نظام مراقبت بیماری های غیرواگیر سازمان جهانی بهداشت بر روی ۲۵۰۰ نفر از ساکنین ۱۵ تا ۶۴ ساله که به صورت تصادفی سیستماتیک و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای از طریق کدگذاری پستی انتخاب شده بودند، انجام شد. اطلاعات مربوط به خصوصیات فردی افراد شرکت کننده از طریق پرسش نامه جمع آوری و اندازه گیری قد و وزن طبق دستورالعمل های معین و با روش یکسان انجام شد. نمایه توده بدنی(BMI) 25 تا ۲۹.۹ کیلوگرم بر مترمربع به عنوان اضافه وزن و ۳۰ BMI کیلوگرم بر مترمربع و بیشتر به عنوان چاقی تلقی شد. تعاریف اضافه وزن و چاقی بر اساس تقسیم بندی سازمان جهانی بهداشت بوده است. داده ها با استفاده از آزمون کای دو و مدل رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.یافته ها: شیوع اضافه وزن و چاقی در جمعیت مورد مطالعه به ترتیب۳۰.۷ و ۱۵ درصد و نسبت چاقی در زنان ۲۱.۳ درصد و در مردان ۸.۹ درصد بود. شیوع چاقی با افزایش سن، افزایش یافته و در گروه سنی ۴۵ تا ۵۴ سال به حداکثر می رسید. شیوع اضافه وزن و چاقی هر دو در ساکنین مناطق شهری بیشتر از روستاها و در افراد متاهل بیشتر از افراد مجرد بود. هم چنین شیوع چاقی با افزایش سطح تحصیلات کاهش یافته بود.نتیجه گیری: شیوع بالای اضافه وزن و چاقی در این جمعیت، ضرورت انجام مداخلات مناسب به ویژه در گروه های پرخطر در جهت کنترل این اپیدمی را مطرح می سازد.

کلید واژه: چاقی، اضافه وزن، اپیدمیولوژی، زنجان