بررسی مورفولوژی و ایمونوهیستوشیمیایی تومورهای استرومایی لوله گوارش و ارزش بروز c-kit در تشخیص هیستومورفولوژیک آنها

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی مورفولوژی و ایمونوهیستوشیمیایی تومورهای استرومایی لوله گوارش و ارزش بروز c-kit در تشخیص هیستومورفولوژیک آنها دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی مورفولوژی و ایمونوهیستوشیمیایی تومورهای استرومایی لوله گوارش و ارزش بروز c-kit در تشخیص هیستومورفولوژیک آنها  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی مورفولوژی و ایمونوهیستوشیمیایی تومورهای استرومایی لوله گوارش و ارزش بروز c-kit در تشخیص هیستومورفولوژیک آنها،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی مورفولوژی و ایمونوهیستوشیمیایی تومورهای استرومایی لوله گوارش و ارزش بروز c-kit در تشخیص هیستومورفولوژیک آنها :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم پزشکی رازی (مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران)

تعداد صفحات :۱۰

زمینه و هدف: تومورهای استرومایی دستگاه گوارش، شایع ترین نئوپلاسم های مزانشیمی دستگاه گوارش می باشند. آنها با بروز c-kit شناخته می شوند که از نظر تشخیص و درمان مهم است. هدف مطالعه حاضر، بررسی نماهای مورفولوژیک و ایمونوهیستوشیمیایی تومورهای استرومایی لوله گوارش و ارزش بروز c-kit در آنها است. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی است و از روش آسان برای نمونه گیری استفاده شده است. بایگانی آزمایشگاه پاتولوژی سازمان انتقال خون، بین آوریل ۲۰۰۵-۲۰۰۲ مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات کلینیکی بیمارانی که نمونه آنها تحت عنوان Gastrointestinal stromal tumor) GIST) جهت بررسی c-kit ارجاع شده بود، لیست گردید. لامهای (Haematoxylin and eosin) H&E و (Immunohistochemistry) IHC مربوطه، مورد بررسی قرار گرفت و یافته ها، ثبت و نتایج با نرم افزار SPSS (version 10) آنالیز شدند. یافته ها: کلید اصلی اثبات تشخیص GIST، مثبت بودن برای c-kit است. از بین ۳۱ مورد ارجاعی، فقط ۲۲ مورد GIST بودند. از این موارد، ۱۲ مورد، مرد و ۱۰ مورد، زن بودند. میانگین سنی، ۵۱ سال بود. شایع ترین محل تومور، معده (۱۲ مورد) و بعد از آن، روده باریک (۹ مورد) و کولون (۱ مورد) بود. محدوده اندازه تومورها ۲.۵-۱۵ سانتی متر بود. %۷۲.۷ از تومورها، هیپرسلولار بودند. ۳۱% تومورها، نوع خوش خیم سلول دوکی، ۲۳%، نوع بدخیم سلول دوکی، ۲۳%، نوع خوش خیم اپیتلیویید و ۲۳% تومورها، از نوع بدخیم اپیتلیویید بودند. تهاجم مخاطی و نکروز به ترتیب در %۲۲.۷ و ۲۷% از تومورها وجود داشت. %۷۲.۸ از تومورها، فعالیت میتوزی بیش از ۵.۵۰ hpf (High power field) داشتند. سایر مارکرهای IHC مثبت شامل (%۲۲.۷) protein S-100, (%22.7) Smooth muscle actin, (%13.6) Desmin, (%63.1) Vimentin و (%۶۳.۶) CD34 بود. نتیجه گیری: به علت نقش اصلی c-kit در پاتوژنز GIST، بیان c-kit یک یافته مهم برای تشخیص و درمان است. بنابراین تومورهای مزانشیمی که از لحاظ c-kit منفی هستند، خصوصا با وجود دستجات سلولهای دوکی دلالت بر انواع دیگر تومورها مثل لیومیوما، شوانوما و … دارند که تقسیم بندی آنها باید براساس سایر نشانگرهای IHC صورت گیرد. پیگیری طولانی مدت همه بیماران توصیه می شود.

کلید واژه: تومورهای استرومایی دستگاه گوارش، c-kit ، دستگاه گوارش