برآورد هتروزیس و ترکیب پذیری در ذرت به روش تلاقی های دای آلل

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 برآورد هتروزیس و ترکیب پذیری در ذرت به روش تلاقی های دای آلل دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد برآورد هتروزیس و ترکیب پذیری در ذرت به روش تلاقی های دای آلل  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی برآورد هتروزیس و ترکیب پذیری در ذرت به روش تلاقی های دای آلل،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن برآورد هتروزیس و ترکیب پذیری در ذرت به روش تلاقی های دای آلل :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم کشاورزی ایران

تعداد صفحات :۱۷

از تلاقی های دای آلل کامل بین۱۰ اینبرد لاین ذرت برای برآورد پارامترهای ژنتیکی عملکرد، برخی از اجزای عملکرد و چند صفت دیگر استفاده شد. دورگ های اصلی و تلاقی های متقابل آنها ، در سال زراعی ۱۳۸۱ در یک طرح آماری لاتیس در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. تفاوت بین ژنوتیپ ها برای کلیه صفات در سطح احتمال ۱ در صد معنی دار بود. لذا با استفاده از مدل ۱ روش ۳ گریفینگ، اثر ژنوتیپ ها به اثرات ترکیب پذیری عمومی وخصوصی و نیز تلاقی های متقابل تفکیک گردید. واریانس های ترکیب پذیری عمومی و خصوصی و نیز اثر تلاقی های متقابل برای کلیه صفات در سطح احتمال ۱ درصد معنی دار شد. بر اساس پیشنهاد بیکر (۱۹۷۸) از نسبت ۲s2gca / (2s2gca + s2sca) برای تعیین اهمیت نسبی اثرات افزایشی و غیرافزایشی ژن ها استفاده شد. این نسبت نشان داد که برای کلیه صفات مورد بررسی نقش اثر افزایشی ژن ها، بیشتر از اثر غیرافزایشی ژن ها می باشد. اثر ترکیب پذیری عمومی در اغلب والدها برای کلیه صفات معنی دار بود. اثرات ترکیب پذیری خصوصی دورگ ها بجز برای صفات عملکرد دانه و ارتفاع گیاه که در بیش از نیمی از دورگ ها معنی دار بود، در بقیه صفات برای تعداد کمی از دورگ ها معنی دارگردید. تقریبا بیش از ۵۰ درصد از دورگ ها در ارتباط با صفات مورد بررسی نسبت به والد برترشان هتروزیس نشان دادند. بیشترین مقدار متوسط هتروزیس برای عملکرد دانه وکمترین آن برای تعداد ردیف دانه به دست آمد. صفت تعداد روز از کاشت تا ظهور ۵۰ در صد از گل های تاجی هتروزیس منفی نشان داد. گرچه کلیه صفات از توارث پذیری عمومی بالایی برخوردار بودند (۰.۸۵ تا ۰.۹۵)، ولی توارث پذیری خصوصی آنها نسبتا پایین و کمترین آن مربوط به تعداد ردیف دانه و پس از آن عملکرد دانه (به ترتیب ۰.۲۳ و ۰.۳۸) بود. بیشترین توارث پذیری خصوصی برای صفت تعداد روز از کاشت تا رسیدگی و به مقدار ۰.۷۴ به دست آمد.

کلید واژه: ترکیب پذیری ، دای آلل ، ذرت ، عمل افزایشی و غیرافزایشی ژن ، عملکرد دانه ، قابلیت توارث ، هتروزیس