بررسی اثر رژیم های پرپروتئین بر غلظت پروتئین های التهابی پلاسما در زنان چاق

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر رژیم های پرپروتئین بر غلظت پروتئین های التهابی پلاسما در زنان چاق دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر رژیم های پرپروتئین بر غلظت پروتئین های التهابی پلاسما در زنان چاق  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر رژیم های پرپروتئین بر غلظت پروتئین های التهابی پلاسما در زنان چاق،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر رژیم های پرپروتئین بر غلظت پروتئین های التهابی پلاسما در زنان چاق :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران

تعداد صفحات :۱۲

سابقه و هدف: چاقی به عنوان یک عامل خطر مستقل برای بیماری های قلبی عروقی و دیابت محسوب می شود. این احتمال وجود دارد که ترشح پروتئین های التهابی توسط بافت چربی یا ادیپوسیتوکین ها در بروز این اختلالات نقش داشته باشد. از این رو، پیگیری تغییرات این سیتوکین ها در ارزیابی موفقیت برنامه های کاهش وزن می تواند مفید باشد. از آنجا که امروزه، در برخی جوامع، رژیم پرپروتئین به عنوان رژیم برتر کاهش وزن معرفی می شود، بازنگری کارایی این رژیم از نقطه نظر ارتقای سلامت در جامعه ایرانی، ضروری به نظر می رسد. به دلیل همین ضرورت، این بررسی با هدف ارزیابی تاثیر رژیم های پرپروتئین بر کاهش وزن و شاخص های سلامتی از جمله غلظت پروتئین های التهابی پلاسما در زنان چاق انجام شد.مواد و روشها: ۲۸ زن چاق (BMI: 41-30kg/m²) به مدت ۱۰ هفته، تحت یکی از این دو رژیم قرار گرفتند: کم کالری استاندارد (۱۵% انرژی از پروتئین) و پُرپروتئین (۳۰% انرژی از پروتئین). در شروع و پایان بررسی، شاخص های آنتروپومتریک و بیوشیمیایی در نمونه ها اندازه گیری شد.یافته ها : کاهش وزن (۶.۰±۲.۳ kg با رژیم پُرپروتئین و ۴.۹±۲.۴ kg با رژیم استاندارد ، ۰.۴۳=p) و کاهش توده چربی (۴.۶±۲.۱ kg با رژیم پرپروتئین و ۳.۹±۲.۰ kg با رژیم استاندارد، ۰.۶۳=p) تفاوت معنی داری بین دو گروه نداشتند. شاخص حساسیت به انسولین با رژیم پرپروتئین، بهبود بیشتری نشان داد (۰.۰۱=p). کاهش تری گلیسرید سرم در هر دو گروه، معنی دار بود (۰.۰۳=p در گروه استاندارد، ۰.۰۰۵=p در گروه پرپروتئین) بدون آنکه بین دو گروه، تفاوت معنی داری باشد. کلسترول تام، LDL-c و HDL-c تغییر معنی داری در هیچ یک از دو گروه نداشتند. غلظت لپتین پلاسما با رژیم پرپروتئین در مقایسه با رژیم استاندارد، کاهش بیشتری نشان داد (۰.۰۵>p). در غلظت سایر ادیپوسیتوکین ها شامل ادیپونکتین، TNF- a ، IL-6 و logCRP با وجود روند بهبود در غلظت، تغییر معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: رژیم پُرپروتئین در بهبود شاخص حساسیت به انسولین و کاهش لپتین پلاسما موثرتر از رژیم استاندارد بود. با این حال، میزان کاهش وزن، تغییر پروفایل لیپیدهای سرم و پروتئین های التهابی پلاسما در گروهی که رژیم کم کالری با درصد پروتئین استاندارد یا پروتئین بیشتر داشتند، تفاوت معنی داری نشان نداد.

کلید واژه: چاقی، کاهش وزن، رژیم پرپروتئین، پروتئین‌های التهابی، ادیپوسیتوکین