مقاومت قارچ Pyricularia grisea Sace. عامل بیماری بلاست برنج به قارچکشهای ادی فنفوس و بنومیل در استان گیلان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاومت قارچ Pyricularia grisea Sace. عامل بیماری بلاست برنج به قارچکشهای ادی فنفوس و بنومیل در استان گیلان دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاومت قارچ Pyricularia grisea Sace. عامل بیماری بلاست برنج به قارچکشهای ادی فنفوس و بنومیل در استان گیلان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاومت قارچ Pyricularia grisea Sace. عامل بیماری بلاست برنج به قارچکشهای ادی فنفوس و بنومیل در استان گیلان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاومت قارچ Pyricularia grisea Sace. عامل بیماری بلاست برنج به قارچکشهای ادی فنفوس و بنومیل در استان گیلان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم کشاورزی ایران

تعداد صفحات :۹

بیماری بلاست در اثر Pyricularia grisea Sacc. بوجود می آید، به علت اپیدمی شدن هر ساله و خسارتی که به ارقام محلی وارد می نماید، به عنوان مهمترین بیماری برنج در شمال ایران محسوب می شود. قارچکشهای زیادی برای کنترل آن در گذشته مورد آزمایش قرار گرفته است که قارچکش بنومیل به مدت چندین سال و قارچکش ادی فنفوس از سال ۱۳۵۵ تاکنون بطور مداوم استفاده می شوند. در این بررسی، برگها و خوشه های برنج از مزارع نقاط مختلف استان گیلان جمع آوری شده، در آزمایشگاه و روی محیط غذایی PDA ، قارچ عامل بیماری به روش تک اسپور جداسازی گردید. برای ارزیابی مقاومت جدایه های قارچ عامل بیماری به دو قارچکش مذکور، قرصی به قطر ۷ میلی متر روی محیط غذایی PDA حاوی ۲, ۱, ۰.۱ و ۴ میلی گرم در لیتر از ماده موثره بنومیل و …, ۴۰, ۳۰, ۲۰, ۱۰, ۱ و ۱۴۰ میلی گرم در لیتر از ماده موثره ادی فنفوس بطور جداگانه کشت گردید. میزان بازداری از رشد رویشی در هر جدایه و EC50 قارچکشهای مذکور به فواصل ۵ و ۷ و ۱۴ روز پس از کشت آنها روی محیط مذکور تعیین شد. نتایج نشان داد که از ۵۰ جدایه یک جدایه درغلظت ۴ میلی گرم در مقابل بنومیل، ۸ و ۲ جدایه بترتیب در غلظت های ۸۰ و ۱۴۰ میلی گرم در لیتر در مقابل ادی فنفوس مقاوم بودند. EC50 قارچکش بنومیل بین ۰.۱ تا ۰.۶ و قارچکش ادی فنفوس بین ۰.۵ تا ۳۰ میلی گرم در لیتر برای جدایه ها متغیر بود. بر اساس توانایی رشد در غلظتهای مختلف ادی فنفوس همه جدایه ها در چهار گروه بشرح زیر طبقه بندی شدند: ۱- حساس (۱۰ میلی گرم در لیتر)، %۶۶ جدایه ها. ۲- نیمه حساس (۴۰ میلی گرم در لیتر)، %۱۸ جدایه ها. ۳- نیمه مقاوم (۸۰ میلی گرم در لیتر)، %۱۲ جدایه ها. ۴- مقاوم (۱۴۰ میلی گرم در لیتر) %۴ جدایه ها.

کلید واژه: ادی فنفوس، برنج، بلاست، بنومیل، بیماری، قارچکش، مقاومت