دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور بررسی مقایسه ای عوارض حین همودیالیز با محلول بافر استات و محلول بافر بی کربنات (کارآزمایی تصادفی بالینی)
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
بررسی مقایسه ای عوارض حین همودیالیز با محلول بافر استات و محلول بافر بی کربنات (کارآزمایی تصادفی بالینی) دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد بررسی مقایسه ای عوارض حین همودیالیز با محلول بافر استات و محلول بافر بی کربنات (کارآزمایی تصادفی بالینی) کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی مقایسه ای عوارض حین همودیالیز با محلول بافر استات و محلول بافر بی کربنات (کارآزمایی تصادفی بالینی)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن بررسی مقایسه ای عوارض حین همودیالیز با محلول بافر استات و محلول بافر بی کربنات (کارآزمایی تصادفی بالینی) :
نام کنفرانس، همایش یا نشریه : دانشور
تعداد صفحات :۸
مقدمه: افت فشارخون شریانی، کرامپ های عضلانی، تهوع و استفراغ، سردرد، و کاهش فشار اکسیژن خون شریانی، شایع ترین مشکلات حین همودیالیز هستند که منجر به کاهش پذیرش و همکاری بیمار برای ادامه برنامه منظم همودیالیز می‌شوند. به همین دلیل، یافتن روش های جدید و محلول های مناسب تر برای کاهش این عوارض به بهبود نتیجه دیالیز کمک خواهد کرد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه عوارض همودیالیز با محصول استات و بیکربنات می باشد.روش و مواد: در این مطالعه، بیمارانی که در فاصله ۸۳/۱۰/۱ تا ۸۳/۲/۱ به بخش دیالیز بیمارستان سینا مراجعه کرده بودند برای مطالعه انتخاب شدند و به طور اتفاقی در دو گروه A (استات) و B (بی کربنات) قرار گرفتند. در گروه اول، همودیالیز با محلول حاوی استات و گروه دوم همودیالیز با محلول حاوی بی کربنات انجام شد. میزان بروز افت فشارخون شریانی، افت فشار اکسیژن خون شریانی، تهوع و استفراغ و سردرد و کرامپ های عضلانی در دو گروه بررسی شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد.نتایج و بحث: میانگین سنی در گروه A و B به ترتیب ۵۴.۷ و ۵۱.۵ سال بود (N.S)، نسبت جنسی در گروه A و B به ترتیب ۲.۵ و ۲.۱ بود (N.S)، تهوع و استفراغ به طور معنادار در گروه A شایع تر بود (۴۸ درصد در برابر ۸ درصد (P<0.05))، ولی کرامپ های عضلانی و سردرد گرچه در گروه A شایع تر بود، ولی از لحاظ آماری اختلاف معنادار نبود. فشارخون سیستولی و دیاستولی قبل از دیالیز در دو گروه یکسان بود و در گروه A پس از دیالیز، افت قابل ملاحظه فشارخون سیستولی و دیاستولی مشاهده شد (افت فشارخون سیستولی ۳۲.۶ در برابر ۱۲.۸(P<0.05)، و افت فشارخون دیاستولی ۱۷ دربرابر ۶(P<0.05)). افت فشار اکسیژن خون شریانی پس از همودیالیز نیز در گروه استات قابل ملاحظه تر بود (۱۴ در برابر ۲.۴(P<0.05)).نتیجه گیری: استفاده از بی کربنات در محلول های دیالیز، منجر به کاهش عوارض همودیالیز، شامل تهوع و استفراغ، افت فشارخون شریانی و افت فشار اکسیژن خون شریانی می شود. با توجه به این یافته ها، استفاده از بی کربنات در محلول های دیالیز به جای استات توصیه می شود.
کلید واژه: همودیالیز، محلول های بافر، بی کربنات، استات، عوارض دیالیز
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
