تداخل مثبت در اندازه گیری سطح سرمی تام هورمون تری یدوتیرونین به روش رادیوایمونواسی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تداخل مثبت در اندازه گیری سطح سرمی تام هورمون تری یدوتیرونین به روش رادیوایمونواسی دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تداخل مثبت در اندازه گیری سطح سرمی تام هورمون تری یدوتیرونین به روش رادیوایمونواسی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تداخل مثبت در اندازه گیری سطح سرمی تام هورمون تری یدوتیرونین به روش رادیوایمونواسی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تداخل مثبت در اندازه گیری سطح سرمی تام هورمون تری یدوتیرونین به روش رادیوایمونواسی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران

تعداد صفحات :۶

مقدمه: در سال های گذشته موارد متعددی از بروز تداخل در اندازه گیری هورمون های تیروئیدی با استفاده از روش های ایمونوارسی گزارش شده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی بروز تداخل در اندازه گیری سطح تام هورمون T3 به وسیله یکی از کیت های تشخیصی متداول اندازه گیری آن (کیت ایزوتوپ از مجارستان) است.مواد و روش ها: در این مطالعه ۳۴۷۱ بیمار ارجاع شده توسط متخصصان غدد از نظر سطوح سرمی تام هورمون های T3 و T4 و TSH مورد بررسی قرار گرفتند. اندازه گیری T3 به روش ایمونواسی رقابتی فاز جامد و با استفاده از آنتی ژن نشاندار شده با I125 و کیت T3-RIA ایزوتوپ (کمپانی ایزوتوپ، بوداپست، مجارستان) انجام شد. در صورتی که سطح T3 با توجه به دیگر هورمون های تیروئیدی و به تشخیص پزشک معالج با تابلوی بالینی بیمار سازگار نبود و یا مقدار به دست آمده برای T3 به نحو فاحشی از مقادیر طبیعی انحراف داشت (بالاتر از ۷۸۰ نانوگرم در دسی لیتر) احتمال وقوع تداخل مطرح می شد. در مورد این بیماران، اندازه گیری مجدد T3 تام با یک کیت T3-RIA دیگر (کیت ایمونوتک، مارسی، فرانسه) انجام می شد.یافته ها: از ۳۴۷۱ بیمار شرکت کننده، در ۴۰ بیمار (۳۶ زن و ۴ مرد) با میانگین و (انحراف معیار) سنی ۳۸.۸ (و ۱۵.۰) سال، سطح تام T3 با تابلوی بالینی بیمار سازگار نبود و / یا مقدار به دست آمده برای آن، بالاتر از ۷۸۰ نانوگرم در دسی لیتر بود. میانگین (و انحراف معیار) T4 تام در این گرون ۹.۰ (و ۲.۰) میکروگرم در دسی لیتر و برای TSH 1.79 (و ۱.۴۷) میکرو واحد در میلی لیتر بود. در تمامی این ۴۰ بیمار، سطح T3 تام اندازه گیری شده با کیت دوم (با میانگین و انحراف معیار ۱۳۲.۱ و ۳۱.۰ نانوگرم در دسی لیتر) در محدوده طبیعی بود و با وضعیت بالینی بیمار سازگاری داشت. نتایج به دست آمده به وضوح نشان دهنده وقوع تداخل مثبت در بعضی از اندازه گیری های انجام شده با کیت T3-RIA ایزوتوپ است.نتیجه گیری: با توجه به بروز بالای بیماری های تیروئیدی در جامعه ما و تاثیر عمیق نتایج بررسی عملکرد تیروئید بر تصمیم بالینی پزشکان، نتیجه این مطالعه یک بار دیگر اهمیت توجه به امکان تداخل در اندازه گیری هورمون های تیروئیدی توسط کیت های متداول را مورد تاکید قرار می دهد.

کلید واژه: پرکاری تیروئید، تداخلن تری یدوتیرونین تام، رادیوایمونواسی