بررسی اختلال عملکرد تیروئید در بیماران هیپرامسیس گراویداروم

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اختلال عملکرد تیروئید در بیماران هیپرامسیس گراویداروم دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اختلال عملکرد تیروئید در بیماران هیپرامسیس گراویداروم  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اختلال عملکرد تیروئید در بیماران هیپرامسیس گراویداروم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اختلال عملکرد تیروئید در بیماران هیپرامسیس گراویداروم :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران

تعداد صفحات :۱۲

مقدمه: تهوع و استفراغ یک یافته نسبتا شایع در هفته های اول حاملگی می باشد. در صورتی که این پدیده با شدت و مدت بیشتری بروز کند اصطلاح هیپرامیسی گراویدارم به آن اطلاق می گردد. این بیماران اغلب در هفته های ۱۰-۴ حاملگی دچار استفراغ های شدید و طولانی می شوند و با کاهش وزن بیش از ۵%، کتونوری و اختلال آنزیم های کبدی مراجعه می کنند. ارتباط هیپرامسیس گراویداروم و اختلال در آزمون های تیروئید را به b-hCG ارتباط می دهند. دیده شده که با افزایش بیشتر b-hCG، شیوع اختلال های تیروئیدی و استفراغ شدیدتر خواهد بود. هیپرتیروئیدی در هیپرامسیس گراویداروم موقت است، معمولا در ۲۰-۱۸ هفتگی از بین می رود و اغلب موارد نیاز به درمان آنتی تیروئیدی نمی باشد. اما در مواردی که بیماری تا هفته ۲۰-۱۸ حاملگی طول بکشد و علایم تیروتوکسیکوز وجود داشته باشد، تجویز داروهای ضد تیروئید را باید مد نظر قرار داد. هدف از این مطالعه تعیین میزان بروز اختلال عملکرد تیروئید در بیماران با هیپرامسیس گراویداروم و تعیین شدت پرکاری تیروئید ارتباط آن با b-hCG و سرانجام بیماران با اختلال عملکرد تیروئید بود.مواد و روش ها: ۱۳۵ زن حامله با هیپرامسیس گراویداروم که در بیمارستان های زنان و زایمان بستری شده بودند، انتخاب شدند. از این عده ۱۰۳ نفر که سابقه مصرف داروهای تیروئیدی یا سابقه بیماری خاص نداشتند، انتخاب شدند و آزمایش های سدیم، پتاسیم، کتون ادرار، آزمون های عملکرد کبد، آزمون های تیروئیدی و b-hCG با دقت به عمل آمد.یافته ها: ۳۵ نفر از افراد FT4I بالاتر از حد طبیعی داشتند. میانگین FT4I در این گروه از ۰.۵۴±۴.۷۴ بود، در صورتی که در ۶۸ نفر باقیمانده ۰.۳۹±۲.۹ بود (p<0.0001). میانگین b-hCG درگروه اول ۵۹۴۰۶±۱۴۸۹۹mU/mL و در گروه دوم ۶۷۵۰±۳۴۷۶mU/mL بود (p<0.0001). در میان زنانی که اختلال عملکرد تیروئید داشتند، ۵ نفر به دلیل پرکاری شدید تیروئید تحت درمان با PTU قرار گرفتند و در بقیه درمان عادی هیپرامسیس گراویداروم انجام شد و چهارهفته بعد آزمون عملکرد تیروئید تکرار گردید که آزمون های تیروئید در ۱۱ نفر از آنان بعد از چهارهفته طبیعی شد اما در ۲۲ نفر آزمون ها هنوز غیرطبیعی باقی مانده بود. برای این افراد PTU شروع و Anti-TPO درخواست شد. در ۳ نفر از آنان Anti-TPO مثبت بود. آزمون های ماهانه ی تیروئید درخواست و براساس آن دوز PTU تعدیل شد. میانگین مدت درمان با PTU در گروه با Anti-TPO منفی، ۲.۷۶ ماه و میانگین دوز دارو در این عده ۲۰±۶۰ میلی گرم در روز بود. این میزان در گروه با Anti-TPO مثبت، میانگین دوز دارو ۵۷±۱۷۰ میلی گرم در روز و میانگین مدت درمان ۵.۳۳ ماه در زمان حاملگی بود. یک ماه بعد از زایمان آزمون های عملکرد تیروئید انجام شد. در سه نفر از افرادی که Anti-TPO مثبت داشتند، PTU ادامه یافت و درگروه با Anti-TPO منفی که در زمان حاملگی PTU قطع شده بود، آزمون های تیروئید کاملا طبیعی بود.نتیجه گیری: بروز اختلال عملکرد تیروئید در هیپرامسیس گراویداروم در این مطالعه حدودا ۳۵% بود که ۲۰% از آنان نیاز به درمان آنتی تیروئید با دوز کم و مدت زمان کوتاه داشتند و بهبود در علایم بالینی و اضافه وزن به وضوح در آنان مشاهده شد. در این مطالعه درصد نوزادان دختر در هیپرامسیس گراویداروم بالاتر بود که این نتیجه با نتایج به دست آمده از مطالعه های دیگر هم خوانی داشت.

کلید واژه: استفراغ شدید حاملگی، آزمون های علمکرد تیروئید، هیپرتیروئیدیسم، هیپرتیروئیدی گذرای حاملگی