بررسی مقایسه ای تاثیر لیدوکائین- سالین، لیدوکائین- فنتانیل و لیدوکائین- اپی نفرین از نظر طول مدت بلوک حسی وحرکتی در بی حسی اپی دورال

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی مقایسه ای تاثیر لیدوکائین- سالین، لیدوکائین- فنتانیل و لیدوکائین- اپی نفرین از نظر طول مدت بلوک حسی وحرکتی در بی حسی اپی دورال دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی مقایسه ای تاثیر لیدوکائین- سالین، لیدوکائین- فنتانیل و لیدوکائین- اپی نفرین از نظر طول مدت بلوک حسی وحرکتی در بی حسی اپی دورال  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی مقایسه ای تاثیر لیدوکائین- سالین، لیدوکائین- فنتانیل و لیدوکائین- اپی نفرین از نظر طول مدت بلوک حسی وحرکتی در بی حسی اپی دورال،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی مقایسه ای تاثیر لیدوکائین- سالین، لیدوکائین- فنتانیل و لیدوکائین- اپی نفرین از نظر طول مدت بلوک حسی وحرکتی در بی حسی اپی دورال :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران (نامه دانشگاه)

تعداد صفحات :۹

سابقه و هدف: لیدوکائین از داروهای بی حس کننده موضعی متوسط الاثر است که به کرات در بی حسی اپی دورال مصرف می شود و خطر مسمومیت قلبی یا سیستم اعصاب مرکزی کم تری نسبت به بوپیواکائین دارد. این مطالعه طول مدت اثر مهار حسی و حرکتی لیدوکائین را با اضافه نمودن اپی نفرین، فنتانیل یا شبه دارو (سالین نرمال) در بی حسی اپی دورال با هم مقایسه نموده است.مواد و روش ها: در این مطالعه دو سو ناآگاه ۶۰ بیمار IASA و II نامزد جراحی انتخابی ارتوپدی به صورت تصادفی بلوکی به سه گروه N (لیدوکائین + سالین)، E (لیدوکائین + اپی نفرین) و F (لیدوکائین + فنتانیل) تقسیم شدند. بی حسی اپی دورال با استفاده از ۳۸۰ mg لیدوکائین ۲ درصد و ۱ میلی لیتر سالین نرمال در گروهN ، ۳۸۰ mg لیدوکائین ۲ درصد و ۱۰۰ میکروگرم (۱ میلی لیتر از محلول ۱.۱۰۰۰۰) اپی نفرین در گروه E و ۳۸۰ mg لیدوکائین ۲ درصد و ۵۰ میکروگرم فنتانیل در گروه F انجام شد. زمان شروع مهار حسی و طول مدت مهار حسی و حرکتی در بیماران ثبت شد. یافته ها با نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس و مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. P<0.05 معنی دار تلقی شد.یافته ها: زمان متوسط شروع اثر مهار حسی در سه گروه E (8.35+/-0.85 دقیقه) ، F (8.15+/-0.75 دقیقه) و N (8.75+/-0.8 دقیقه) مشابه بود و و سه گروه از این لحاظ اختلاف معنی داری با هم نداشتند. طول مدت مهار حرکتی کامل در گروه های E (46.5+/-27.5 دقیقه) و F (45.3 +/-26.8 دقیقه) به طور معنی داری بیش تر از گروه N (22.5+/-18.3 دقیقه) بود. طول مدت مهار حسی در گروه E (117+/-15.8 دقیقه) بیش تر از دو گروه N (102+/-22.9 دقیقه) وF (102+/-18.3 دقیقه) بود. (p<0.05) افت فشارخون در ۴۰ درصد، ۵۰ درصد و ۶۰ درصد موارد و کاهش تعداد نبض در ۱۰ درصد، ۲۵ درصد و ۳۰ درصد بیماران گروه هایN و E و F به ترتیب روی داد.استنتاج: نتایج این مطالعه نشان داد که اضافه نمودن اپی نفرین یا فنتانیل به لیدوکائین برروی شروع اثر مهار حسی در بی حسی اپی دورال تاثیر ندارد. اپی نفرین و فنتانیل هر دو طول مدت مهار حرکتی را افزایش می دهند و اپی نفرین طول مدت مهار حسی با لیدوکائین را نیز افزایش می دهد. پیشنهاد می شود که در صورت نیاز به شلی و مهار حرکتی کامل در بی حسی اپی دورال اپی نفرین یا فنتانیل به لیدوکائین مصرفی افزوده شود.

کلید واژه: آنستزی اپیدورال، لیدوکائین، فنتانیل، اپی نفرین