تعیین دز ایجاد کننده ناباروری در سوسک چهار نقطه ای حبوبات(Callosobruchus maculatus (Col.: Bruchidae به وسیله پرتو گاما و نسبت رهاسازی حشرات نابارور به یک جمعیت طبیعی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تعیین دز ایجاد کننده ناباروری در سوسک چهار نقطه ای حبوبات(Callosobruchus maculatus (Col.: Bruchidae به وسیله پرتو گاما و نسبت رهاسازی حشرات نابارور به یک جمعیت طبیعی دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تعیین دز ایجاد کننده ناباروری در سوسک چهار نقطه ای حبوبات(Callosobruchus maculatus (Col.: Bruchidae به وسیله پرتو گاما و نسبت رهاسازی حشرات نابارور به یک جمعیت طبیعی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تعیین دز ایجاد کننده ناباروری در سوسک چهار نقطه ای حبوبات(Callosobruchus maculatus (Col.: Bruchidae به وسیله پرتو گاما و نسبت رهاسازی حشرات نابارور به یک جمعیت طبیعی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تعیین دز ایجاد کننده ناباروری در سوسک چهار نقطه ای حبوبات(Callosobruchus maculatus (Col.: Bruchidae به وسیله پرتو گاما و نسبت رهاسازی حشرات نابارور به یک جمعیت طبیعی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : نامه انجمن حشره شناسی ایران

تعداد صفحات :۱۲

اثر دزهای مختلف پرتو گاما به منظور نابارورسازی سوسک چهار نقطه ای حبوبات Callosobruchus maculatus (F.) مورد مطالعه قرار گرفت. در این مطالعه از دزهای ۰، ۲۰، ۳۵، ۵۰، ۶۰ و ۷۰ گری در مرحله شفیرگی استفاده گردید و پس از جداسازی حشرات کامل خارج شده قبل از جفت گیری آنها را در تیمارهای جداگانه به صورت ماده طبیعی ´ نر طبیعی، ماده پرتو دیده ´ نر طبیعی، ماده طبیعی ´ نر پرتو دیده و ماده پرتو دیده ´ نر پرتو دیده تلاقی دادیم. مقایسه میانگین حشرات کامل ظاهر شده در نسل بعد نشان داد در دز ۲۰ گری، کلیه تیمارها با هم اختلاف معنی دار دارند به جز، تیمارهای ماده طبیعی ´ نر طبیعی با ماده پرتو دیده ´ نر طبیعی. در دز ۳۵ گری، کلیه جفت تیمارها با هم اختلاف معنی دار داشتند. بیشترین میزان ناباروری در تیمار ماده پرتو دیده ´ نر پرتو دیده بود و این تیمار با تیمار ماده طبیعی ´ نرپرتو دیده تفاوت معن دار نداشت. در دز ۵۰ گری، تیمارهایی که در آن نر با ماده پرتو دیده وجود داشت با تیماری که نر و ماده آن طبیعی بودند، اختلاف معنی دار وجود داشت. در دزهای ۶۰ و ۷۰ گری درصد تفریخ تخم ها در نسل بعد چه در مورد نرهای نابارور و چه در مورد ماده های نابارور به طرز معنی داری کاهش پیدا کرد. بنابراین دزهای ۶۰ و ۷۰ گری باعث ناباروری در این حشره می گردند. رهاسازی حشرات نابارور به یک جمعیت طبیعی در سه حالت رهاسازی نرهای نابارور، ماده های نابارور و نرها و ماده های نابارور مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد رهاسازی ماده های نابارور نقشی در کاهش جمعیت حشره در نسل بعد ایفا نمی کند. رهاسازی نرهای نابارور و نرها و ماده های نابارور اثر یکسان نشان داد. در نتیجه با توجه به اینکه جداسازی نرها و ماده ها از یکدیگر دشوار و وقت گیر است، رهاسازی نرها و ماده های نابارور تواما و با نسبت جمعیتی ۱:۱۰:۱:۱۰ (ماده طبیعی ´ نر طبیعی ´ ماده نابارور ´ نرنابارور) بهترین نتیجه را در کاهش جمعیت حشره درنسل بعد به دنبال دارد.

کلید واژه: پرتو گاما، سوسک چهارنقطه ای حبوبات، ناباروری، نسبت رهاسازی