تغییرات جمعیت شته صنوبر (Chaitophorus populeti (Hom.: Drepanosiphidae و شکارگرهای آن در استان چهارمحال و بختیاری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تغییرات جمعیت شته صنوبر (Chaitophorus populeti (Hom.: Drepanosiphidae و شکارگرهای آن در استان چهارمحال و بختیاری دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تغییرات جمعیت شته صنوبر (Chaitophorus populeti (Hom.: Drepanosiphidae و شکارگرهای آن در استان چهارمحال و بختیاری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تغییرات جمعیت شته صنوبر (Chaitophorus populeti (Hom.: Drepanosiphidae و شکارگرهای آن در استان چهارمحال و بختیاری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تغییرات جمعیت شته صنوبر (Chaitophorus populeti (Hom.: Drepanosiphidae و شکارگرهای آن در استان چهارمحال و بختیاری :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : نامه انجمن حشره شناسی ایران

تعداد صفحات :۲۱

شته (Panzer) Chaitophorus populeti مهم ترین شته سپیدار، Populus alba، از نظر جمعیت و خسارت در استان چهارمحال و بختیاری است. طی سال های ۱۳۷۹ و ۱۳۸۰ تغییرات جمعیت این شته و شناسایی شکارگرهای آن در چهار منطقه از این استان شامل جونقان، زاینده رود، باباحیدر و چشمه علی مورد بررسی قرار گرفت. به منظور بررسی روند تغییرات جمعیت شته و شکارگرهای آن در هر یک از این مناطق، در طول فصل رویش، هر هفته ۴ شاخه به طول ۳۰ سانتی متر از ارتفاع ۱۲۰ سانتی متری در چهار جهت جغرافیایی از چهار درخت سپیدار قطع گردید و تعداد شته ها و شکارگرها روی شاخه ها شمارش شد. اوج جمعیت شته در سال ۱۳۷۹، در نیمه اول خرداد و در سال ۱۳۸۰، درنیمه دوم خرداد، به ترتیب با میانگین ۱۶۵±۸.۸ و ۱۸۴±۶.۶ شته در شاخه اتفاق افتاد. تجزیه آماری داده ها اختلاف معنی داری را بین انبوهی جمعیت شته در سال های ۱۳۷۹ و ۱۳۸۰ در ایستگاه های مورد بررسی و جهات مختلف جغرافیایی نشان نداد (P>0.05). شکارگرهای جمع آوری شده از چهار منطقه نمونه برداری طی دو سال بررسی شامل چهارگونه کفشدوزک، یک گونه بالتوری، دو گونه سن و یک گونه از دو بالان بودند. بین جمعیت شته و شکارگرهای آن همبستگی معنی داری وجود داشت. ضریب تبیین محاسبه شده بین جمعیت شته با جمعیت کفشدوزک ها و نیز بین جمعیت شته با جمعیت سایر شکارگرها در سال ۱۳۷۹ به ترتیب ۰.۷۸ و ۰.۴۸ و در سال ۱۳۸۰ به ترتیب ۰.۸۸ و ۰.۸۴ بود که درهر دو سال و در هر چهار ایستگاه، ضریب تبیین به دست آمده بین جمعیت شته و کفشدوزک ها بیشتر از ضریب تبیین به دست آمده بین جمعیت شته و سایر شکارگرها بود.

کلید واژه: شته صنوبر، تغییرات شکارگر، صنوبر