بررسی تاثیر آتش سوزی در تغییرات پوشش گیاهی و ترکیب گونه در مراتع نیمه استپی استان اردبیل (مطالعه موردی در قرق تحقیقات خلخال)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تاثیر آتش سوزی در تغییرات پوشش گیاهی و ترکیب گونه در مراتع نیمه استپی استان اردبیل (مطالعه موردی در قرق تحقیقات خلخال) دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تاثیر آتش سوزی در تغییرات پوشش گیاهی و ترکیب گونه در مراتع نیمه استپی استان اردبیل (مطالعه موردی در قرق تحقیقات خلخال)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تاثیر آتش سوزی در تغییرات پوشش گیاهی و ترکیب گونه در مراتع نیمه استپی استان اردبیل (مطالعه موردی در قرق تحقیقات خلخال)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تاثیر آتش سوزی در تغییرات پوشش گیاهی و ترکیب گونه در مراتع نیمه استپی استان اردبیل (مطالعه موردی در قرق تحقیقات خلخال) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : منابع طبیعی ایران

تعداد صفحات :۱۳

آتش سوزی یکی از ابزارهای مدیریت در اصلاح ترکیب پوشش گیاهی علفزارها است. آتش سوزی های کنترل شده موجب حذف گیاهان بوته ای خشبی غیر قابل هضم می شود و از تجدید حیات باقی مانده علوفه خوبی به دست می آید. آتش سوزی غیرعمدی که در شهریور ۱۳۷۷ در قرق تحقیقاتی سردول خلخال رخ داد، حدود ۳ هکتاراز محدوده قرق و قسمتی از خارج از قرق طعمه حریق شد. با توجه به اینکه قبل از آتش سوزی ترکیب گیاهان آن با استفاده از روش ترانسکت گذاری وکوادرات مطالعه شده بود و محل های ترانسکت ها با کوبیدن میله های فلزی مشخص شده بود، تغییراتی که بعدازآتش سوزی ایجاد شده باردیگر در تابستان ۱۳۷۹ مورد مطالعه قرار گر فت. نتایج نشان داد گیاهان بوته ای ساقه چوبی از ۸۱/۲۴ درصد (نسبت به پوشش گیاهی کل) به ۲ درصد تقلیل‏، ولی گیاهان گندمیان دائمی از ۹۷/ ۵۱در صد (نسبت به پوشش گیاهی کل) به ۶۳/۸۰ درصد افزایش یافته است. با مقایسه ارقام، مذکورنتیجه می شود درصد پوشش کل نسبت به قبل کاهش یافته است، ولی درصد گیاهان کلاس I افزایش و گیاهان کلاس III کاهش نشان می دهد، در واقع از نظر کمیت بصورت مقطعی پوشش گیاهی کاهش یافته، ولی از نظر کیفیت افزایش نشان می دهد، شایان ذکر است در تابستان ۱۳۸۱ دوباره تجدید حیات گونه های سوخته شده بوته ای و گندمیان دائمی بررسی شد و نتایج نشان داد که حدود ۳۰ درصد از بوته ای ها (Astragalus aureus) و حدود ۱۰۰ درصد گندمیان دائمی (Festuca ovina، Bromus tomentelus) تجدید حیات یافته اند و پوشش کل به ۵/۶۴ درصد افزایش یافته است. ازاین رو می توان نتیجه گرفت در شرایطی که محدودیت فرسایش خاک نباشد، از بین بردن گیاهان خاردار مهاجم از طریق آتش سوزی موجب بهبود و گسترش گیاهان علفی دائمی می شود.

کلید واژه: آتش سوزی، پوشش گیاهی، ترکیب گونه، علوفه و خلخال