اثر تزریق فیزوستیگمین درون قشر پیشانی بر یادگیری اجتنابی فعال در مدل حیوانی بیماری آلزایمر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر تزریق فیزوستیگمین درون قشر پیشانی بر یادگیری اجتنابی فعال در مدل حیوانی بیماری آلزایمر دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر تزریق فیزوستیگمین درون قشر پیشانی بر یادگیری اجتنابی فعال در مدل حیوانی بیماری آلزایمر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر تزریق فیزوستیگمین درون قشر پیشانی بر یادگیری اجتنابی فعال در مدل حیوانی بیماری آلزایمر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر تزریق فیزوستیگمین درون قشر پیشانی بر یادگیری اجتنابی فعال در مدل حیوانی بیماری آلزایمر :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

تعداد صفحات :۱۰

زمینه و هدف: نورون های کولینرژیک هسته قاعده ای با سلول های درشت مغز (NBM) در فرآیند یادگیری و حافظه نقش دارند و نشان داده شده است که نورون های این هسته در بیماران آلزایمری تحلیل می رود. از طرفی مصرف داروهای مقلد استیل کولین و مهارکننده استیل کولین استراز موجب بهبودی نسبی فراگیری، در این گونه بیماران می گردد. برخی مطالعات نشان داده اند که قشر پیشانی انشعابات کولینرژیک از NBM دریافت می کند. در تحقیق حاضر اثر تزریق داخل قشر پیشانی فیزوستیگمین، مهارکننده آنزیم استیل کولین استراز، بر یادگیری اجتنابی فعال مدل حیوانی بیماری آلزایمر بررسی شد.مواد و روش ها: در این مطالعه که به روش تجربی انجام شد، به منظور ایجاد مدل حیوانی بیماری آلزایمر، هسته NBM موش های صحرایی نر بالغ جوان نژاد Wistar با وزن ۳۰۰-۲۵۰ گرم به طور الکتریکی تخریب گردید. از آن جایی که قشر پیشانی یکی از نواحی هدف مسیر های کولینرژیکی هسته NBM می باشد، ۲۰ دقیقه قبل از آموزش روزانه حیوان ها، مقادیر مختلف فیزوستیگمین (۲.۵، ۵ و ۷.۵ میکروگرم در یک میکرولیتر) به صورت دوطرفه درون قشر پیشانی مغز گروه های مختلف تزریق شد. آموزش اجتنابی فعال حیوان ها در طی ۸ جلسه (هر جلسه ۳۰ مرحله) درون ماز Y شکل انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که یادگیری اجتنابی فعال به طور قابل ملاحظه ای در گروه با ضایعه NBM کاهش یافت و هم چنین تزریق فیزوستیگمین درون قشرپیشانی (۲.۵، ۵ و ۷.۵ میکروگرم) نقص یادگیری ناشی از تخریب الکتریکی هسته NBM را به طور معنی داری، شدیدتر نمود. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه پیشنهاد می کند که انشعابات کولینرژیک NBM به قشر پیشانی در حیوانات ضایعه دیده یک نقش منفی در این نوع یادگیری بازی می کند. به نظر می رسد که سایر سیستم های نوروترانسمیتری نظیر گلوتامات و نیز سایر انشعابات آورانی از نواحی مختلف مغز به قشرپیشانی احتمالا در این پدیده دخالت دارند.

کلید واژه: هسته NBM، فیزوستیگمین، قشر پیشانی، بیماری آلزایمر، موش صحرایی