سطح سرمی هموسیستیین در بیماران دچار گرفتگی عروق کرونری دیابتی و غیر دیابتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 سطح سرمی هموسیستیین در بیماران دچار گرفتگی عروق کرونری دیابتی و غیر دیابتی دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد سطح سرمی هموسیستیین در بیماران دچار گرفتگی عروق کرونری دیابتی و غیر دیابتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی سطح سرمی هموسیستیین در بیماران دچار گرفتگی عروق کرونری دیابتی و غیر دیابتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن سطح سرمی هموسیستیین در بیماران دچار گرفتگی عروق کرونری دیابتی و غیر دیابتی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دیابت و متابولیسم ایران (مجله دیابت و لیپید ایران)

تعداد صفحات :۶

مقدمه: آترواسکلروز در بیماران مبتلا به دیابت نسبت به افراد طبیعی زودتر و با انتشار وسیع تر ایجاد می شود. هموسیستیین از جمله عواملی است که باعث تسریع روند آترواسکلروز در بیماران دیابتی می گردد. از آنجا که هموسیستیین خون به طور معنی داری در بیماران مبتلا به بیماری گرفتگی عروق کرونر افزایش می یابد، در این مطالعه تفاوت سطح هموسیستیین سرم در بیماران مبتلا به بیماری های عروق کرونری قلب در بیماران دیابتی و غیر دیابتی بررسی شد.روش ها: یک مطالعه مورد – شاهدی انجام گردید که نحوه نمونه گیری غیر احتمالی و مبتنی بر هدف بود. ۳۳ بیمار دیابتی با انفارکتوس قلبی حاد یا قدیمی و ۳۴ فرد در گروه شاهد با OGTT منفی به همراه انفارکتوس قلبی حاد یا قدیمی در این مطالعه شرکت کردند. افراد دو گروه از نظر سن، جنس، سابقه خانوادگی آترواسکلروز، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، مصرف سیگار، تری گلیسرید و کلسترول تام، LDL و BMI با هم همسان سازی شدند. هموسیستیین ناشتای پلاسما به کمک روش ELISA و سایر متغیر ها به کمک روش های آزمایشگاهی سنجیده شدند. متغیر های کمی دو گروه با تست t و متغیر های کیفی با X2 مورد مقایسه قرار گرفته و برای تعیین ارتباط از آزمون اسپیرمن و پیرسون استفاده شد.یافته ها: در این مطالعه، ۳۳ بیمار در گروه مورد و ۳۴ فرد در گروه شاهد حضور داشتند. میانگین سن و انحراف معیار افراد در گروه مورد ۱۰.۵±۵۹.۵ سال و در گروه شاهد ۹.۵±۶۲.۵ سال بود. تفاوت میان میانگین هموسیستیین ناشتا سرم در گروه مورد به میزان mmo/L 4.80±۱۶.۲ در مقابل گروه مورد به میزان ۴.۸±۱۰.۶ mmol/L با P<0.05 معنی دار بود. رابطه ای بین هموسیستیین سرم و قند خون ‏‎، اسید اوریک سرم و تری گلیسرید سرم بیماران وجود داشت. به ترتیب (۰.۶۹=r، ۰.۴۶=r، ۰.۵۱=r).نتیجه گیری: میزان هموسیستیین ناشتای پلاسما در بیماران دیابتیک مبتلا به بیماری عروق کرونری قلب بالاتر از بیماران غیر دیابتیک مبتلا به بیماری عروق کرونری قلب می باشد. این امر ممکن است در پاتوژنز شیوع بالای آترواسکلروز در بیماران دیابتی نقش داشته باشد.

کلید واژه: هموسیستیین، دیابت، بیماری های عروق کرونری قلب