بررسی فراوانی دیابت قندی در بیماران مبتلا به سپسیس

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی فراوانی دیابت قندی در بیماران مبتلا به سپسیس دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی فراوانی دیابت قندی در بیماران مبتلا به سپسیس  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی فراوانی دیابت قندی در بیماران مبتلا به سپسیس،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی فراوانی دیابت قندی در بیماران مبتلا به سپسیس :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم پزشکی رازی (مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران)

تعداد صفحات :۹

زمینه و هدف: دیابت، یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن در جامعه بوده و با مکانیسم‌های متعددی سبب نقص ایمنی شده و شیوع عفونت‌های مختلف را افزایش می‌دهد. علاوه بر آن، عفونت می‌تواند سبب ایجاد هیپرگلیسمی و حملات کتواسیدوز در این بیماران گردد. در این مطالعه سعی بر این بوده تا شیوع دیابت در بیماران مبتلا به سپسیس و عوامل مرتبط با فرجام این بیماران مورد بررسی قرار گیرد. روش بررسی: این مطالعه، به صورت توصیفی ـ مقطعی و با انتخاب ۳۰۰ نفر، به صورت نمونه‌گیری تصادفی، در بیمارانی که طی سالهای ۸۲-۱۳۸۰ با تشخیص سپسیس در بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) بستری شده بودند، انجام گرفت. نتایج، با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (version 11.5) (میانگین، انحراف معیار و …) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته‌ها: میانگین سنی بیماران، ۲/۵۷ سال (SD=28.4) بود. از ۳۰۰ بیمار بررسی شده، ۱۵۸ نفر(۷/۵۲%) دچار دیابت بودند. شایع‌ترین محل عفونت، دستگاه تنفسی و سپس، دستگاه ادراری بود. بررسی فرجام بیماران در دو گروه دیابتی و غیردیابتی، نشانگر اختلاف آماری بین آنها بود (Pvalue=0.001). مورتالیتی بیماران با افزایش سن، بیش‌تر بود و با افزایش فاصله زمانی شروع درمان از شروع علایم نیز، بیش‌تر بود۸۸ (Pvalue=0.001). نفر از بیماران دو علامت از ۴ علامت Systemic) SIRS inflamatory response syndrome) را در بدو بستری داشتند که ۱۶ نفر (۲/۱۸%) آنها، فوت کردند. ۱۵۶ نفر، ۳ علامت را دارا بودند که ۱۱۶ نفر (۴/۷۴%) از آنها، فوت کردند. ۵۶ نفر، ۴ علامت داشتند که ۴۷ نفر (۸۴%) از آنها، فوت کردند (Pvalue=0.001). از ۱۵۸ نفر بیمار مبتلا به دیابت، ۶۷ نفر میانگین قند بالای ۲۵۰ میلی‌گرم در دسی ‌لیتر داشتند که ۶۵ نفر (۹۷%) آنها، فوت کردند و ۵۵ نفر، میانگین قند بین ۱۸۰ تا ۲۵۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر داشتند که ۴۶ نفر (۸۴%) آنها، فوت کردند و ۳۶ نفر، میانگین قند کمتر از ۱۸۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر داشتند که ۱۵ نفر (۴۲%) آنها، فوت کردند. اختلاف بین این سه گروه، از نظر آماری معنی‌دار بود (Pvalue=0.0014).نتیجه‌ گیری: این مطالعه نشان داد که با افزایش سن، خطر بروز سپسیس و مرگ ناشی از آن، در گروه دیابتی و غیر دیابتی افزایش می‌یابد. همچنین مرگ ناشی از سپسیس در دیابتی‌ها، بیش از غیر دیابتی‌ها بوده و درمان سریع می‌تواند مرگ و میر را کاهش دهد. با افزایش شدت بیماری (تعداد بیش ‌تر معیارهای SIRS)، مورتالیتی افزایش می ‌یابد، در حالی که کنترل دقیق قند خون می‌تواند پیش ‌آگهی بیماری را بهبود بخشد.

کلید واژه: دیابت قندی، سپسیس، پاسخ التهابی سیستمیک