مقایسه برخی خصوصیات رزین ‌های رستوریشن موقت Acropars TRII ،Tempron ،Trim و Aria Dent) Duralay)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه برخی خصوصیات رزین ‌های رستوریشن موقت Acropars TRII ،Tempron ،Trim و Aria Dent) Duralay) دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه برخی خصوصیات رزین ‌های رستوریشن موقت Acropars TRII ،Tempron ،Trim و Aria Dent) Duralay)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه برخی خصوصیات رزین ‌های رستوریشن موقت Acropars TRII ،Tempron ،Trim و Aria Dent) Duralay)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه برخی خصوصیات رزین ‌های رستوریشن موقت Acropars TRII ،Tempron ،Trim و Aria Dent) Duralay) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دندانپزشکی (دانشگاه علوم پزشکی تهران)

تعداد صفحات :۱۳

زمینه و هدف: استفاده از رستوریشن‌های موقت، یکی از فازهای مهم درمانی در بیماران نیازمند پروتز ثابت می‌باشد. موادی که جهت ساخت این گونه رستوریشن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند، باید دارای خصوصیات فیزیکی مطلوبی باشند. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی برخی خواص فیزیکی رزین‌های Tempron، Trim، Duralay (آریادنت) و Acropars TRII از نظر استحکام خمشی (TS)، زمان سخت شدن (ST)، میزان انقباض در هنگام پلیمریزیشن (PS) و تغییرات دما در حین پلیمریزیشن (TR) انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی از چهار آزمون استفاده گردید. در آزمون بررسی TS، از هر گروه از رزین‌ها، ۵ نمونه هم اندازه مکعب مستطیل شکل تهیه شد. نمونه‌های مذکور در دستگاه اینسترون تحت اعمال نیرو قرار گرفتند. پس از اِعمال نیرو توسط دستگاه اینتسترون بر نمونه‌های مزبور و وقوع شکستگی در آنها، میزان TS محاسبه گردید. در آزمون بررسی ST (در هر گروه ۵ نمونه)، توسط دستگاه Gilmore needle، میزان ST محاسبه گردید. در آزمون بررسی PS، از هر گروه از رزین‌ها، ۱۱ نمونه استوانه‌ای شکل تهیه و در مدت ۲۴ ساعت میزان انقباض ناشی از پلیمریزیشن توسط میکرومتر دیجیتالی محاسبه شد. در آزمون بررسی افزایش دمای ناشی از پلیمریزیشن TR، پس از مخلوط نمودن پودر و مایع رزین (در هر گروه ۸ نمونه)، توسط ترمومتر دیجیتالی به فاصله هر ۱۰ ثانیه و به مدت ۱۵ دقیقه، افزایش دما ثبت گردید. از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون Tukey HSD جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده و ۰۵/0p به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.یافته‌ها: در آزمون بررسی TS، نمونه‌های رزین Trim صرفا خم شده و دچار یک دفورمیشن پلاستیک شدند، ولی شکستگی در آنها ایجاد نگردید. در این آزمون، دو گروه Tempron و Duralay (آریادنت) اختلاف آماری معنی‌داری نداشتند (P=0.5)، ولی Acropars TRII با دو رزین دیگر اختلاف معنی‌دار داشت و TS آن به طور قابل توجهی کمتر بود (P<0.01). در آزمون بررسی ST، اختلاف بین همه گروه‌ها معنی‌دار بود (P<0.01). کمترین ST مربوط به Acropars TRII (7 دقیقه) و بیشترین مربوط به Tempron (53/9 دقیقه) بود. در آزمون بررسی PS خطی، فقط اختلاف بین Trim و Acropars TRII معنی‌دار بود (P<0.01)، ولی بین بقیه گروه‌ها اختلاف معنی‌دار نبود (P<0.05). پس از ۱۲۰ دقیقه، روند انقباض در Trim و Tempron تقریبا متوقف شده بود، ولی این روند در دو رزین ‌دیگر به میزان کم ادامه داشت. در آزمون بررسی افزایش دما حین ‌پلیمریزیشن، اختلاف بین رزین‌ها معنی‌دار بود (P<0.05). متوسط بیشترین افزایش دما مربوط به Duralay و کمترین دما مربوط به Trim بود.نتیجه‌گیری: در مطالعه حاضر، در مجموع رزین Trim بر بقیه رزین‌ها برتری داشت. Acropars TRII از نظر استحکام خمشی، ضعیف تر از بقیه بود و Duralay و Tempron به ترتیب بیشترین افزایش دما در هنگام پلیمریزیشن را نشان ‌دادند.

کلید واژه: رستوریشن موقت، خصوصیات فیزیکی، استحکام خمشی، زمان سخت شدن، انقباض خطی پلیمریزیشن، حداکثر افزایش دما