ارزیابی توانایی پرالیدوکسایم در مهار یا بازگرداندن اثر افزایشی پاراکسون بر روی پاسخ انقباضی عضله مخطط دو سر گردن جوجه به دنبال تحریک الکتریکی عصب

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی توانایی پرالیدوکسایم در مهار یا بازگرداندن اثر افزایشی پاراکسون بر روی پاسخ انقباضی عضله مخطط دو سر گردن جوجه به دنبال تحریک الکتریکی عصب دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی توانایی پرالیدوکسایم در مهار یا بازگرداندن اثر افزایشی پاراکسون بر روی پاسخ انقباضی عضله مخطط دو سر گردن جوجه به دنبال تحریک الکتریکی عصب  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی توانایی پرالیدوکسایم در مهار یا بازگرداندن اثر افزایشی پاراکسون بر روی پاسخ انقباضی عضله مخطط دو سر گردن جوجه به دنبال تحریک الکتریکی عصب،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی توانایی پرالیدوکسایم در مهار یا بازگرداندن اثر افزایشی پاراکسون بر روی پاسخ انقباضی عضله مخطط دو سر گردن جوجه به دنبال تحریک الکتریکی عصب :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : حکیم

تعداد صفحات :۹

مقدمه: یکی از آثار مهم مسمومیت با ترکیبات ارگانوفسفره که به شکل حشره کش ها و یا عوامل شیمیایی نظامی استفاده می شوند، فلج عضلات اسکلتی مانند عضلات تنفسی است که می تواند منجر به مرگ شود. از طرف دیگر، اکسایم ها تنها آنتی دوت های کاربردی هستند که می توانند مانع از بروز این اثرات سمی بر روی عضلات مخطط شده و یا این اثرات را برگشت دهند. لذا بررسی و مطالعه اثرات آنتی کولین استرازهای ارگانوفسفره بر عملکرد عضلات مخطط و نیز اثرات آنتی دوتی اکسایم ها در برگرداندن این اثرات ضروری به نظر می رسد تا در کنار مطالعات آنزیماتیک بتواند اطلاعات بیشتری را در اختیار قرار دهد.روش کار: در مطالعه حاضر، اثر غلظت های مختلف پاراکسون بر روی عملکرد عضله مخطط و همچنین مهار یا برگرداندن این اثرات بوسیله پرالیدوکسایم بررسی شد. به این منظور با استفاده از تحریک الکتریکی با فرکانس ۱/۰ هرتز و مدت زمان ۲/۰ میلی ثانیه و با ولتاژی بالاتر از ولتاژ مورد نیاز برای حداکثر پاسخ، تکانه های عضلانی منفرد در عضله دو سرگردن جوجه ایجاد شد و به صورت ایزوتونیک به وسیله دستگاه فیزیوگراف (نارکو) و نرم افزار طراحی شده ثبت گردید.یافته ها: نتایج نشان می دهد که پاراکسون ۱/۰ میکرومولار افزایشی قابل توجه (بیش از ۱۰۰%) را در دامنه تکانه ها ایجاد می کند و غلظت های بالاتر پاراکسون (۳/۰ و ۱ میکرومولار) موجب انقباض پایدار عضلانی می شوند. در ادامه آزمایش ها، غلظت ۱/۰ میکرومولار پاراکسون برای بررسی توانایی آنتی دوتی پرالیدوکسایم انتخاب شد. پرالیدوکسایم در غلظت های ۱۰۰ و ۳۰۰ میکرومولار تقریبا به طور کامل موجب مهار یا بازگرداندن اثر پاراکسون شد. در حالی که در غلظت های ۱۰ و ۳۰ میکرومولار تنها حدود ۲۵ تا ۷۵ درصد از این اثرات را مهار کرد یا برگرداند. پرالیدوکسایم در مقادیر فوق به تنهایی هیچگونه تاثیری بر عملکرد عضله نداشت.نتیجه گیری: در مجموع آزمایش ها نشان می دهد که مطالعه اثرات ارگانوفسفره ها و آنتی دوت های آنها (اکسایم ها) با استفاده از روش به کار گرفته شده به خوبی قابل انجام بوده و پرالیدوکسایم صرف نظر از زمان تجویز آن، از توانایی خوبی در بازگرداندن یا مهار اثرات پاراکسون برخوردار است.

کلید واژه: پاراکسون، پرالیدوکسایم، عضله اسکلتی، جوجه