بررسی بالینی بازسازی هدایت یافته بافتی در درمان درگیری درجه دوم فورکاهای مولارهای فک پایین با استفاده از رابردم به عنوان پرده بازدارنده

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی بالینی بازسازی هدایت یافته بافتی در درمان درگیری درجه دوم فورکاهای مولارهای فک پایین با استفاده از رابردم به عنوان پرده بازدارنده دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی بالینی بازسازی هدایت یافته بافتی در درمان درگیری درجه دوم فورکاهای مولارهای فک پایین با استفاده از رابردم به عنوان پرده بازدارنده  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی بالینی بازسازی هدایت یافته بافتی در درمان درگیری درجه دوم فورکاهای مولارهای فک پایین با استفاده از رابردم به عنوان پرده بازدارنده،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی بالینی بازسازی هدایت یافته بافتی در درمان درگیری درجه دوم فورکاهای مولارهای فک پایین با استفاده از رابردم به عنوان پرده بازدارنده :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز – Journal Of Dentistry

تعداد صفحات :۱۳

این پژوهش برای بررسی بالینی قابلیت بازسازی بافت های پریودنتال در آسیب های فورکای درجه دوم مولارهای فک پایین، بر پایه اصول بازسازی هدایت یافته بافتی انجام گرفت. شمار ۲۲ زوجی درجه دوم فورکا در مولارهای اول و دوم فک پایین، از ده بیمار مورد بررسی قرار گرفتند. هر بیمار دارای دست کم دو آسیب فورکای همانند در دو سوی فک پایین بودند، یکی از آنها، به طور تصادفی، به عنوان منطقه آزمایش و دیگری به عنوان منطقه شاهد، پس از گذشتن دو ماه از مرحله نخست درمان پریودنتال، بررسی شدند. در آغاز اندازه گیری های بالینی انجام گرفته، سپس، با استفاده از فلاپ موکوپری استیال در سمت باکال و لینگوال، ناحیه از بافت گرانوله و جرم زدوده شد، در سمت شاهد فلاپ، به جای اول برگردانده و بخیه گردید و در سمت آزمون، یک قطعه رابردم سترون پس از سوراخ کردن بر طوق دندان های ناحیه گذاشته و فلاپ به جای اول برگردانده و بخیه گردید. دو هفته بعد، بخیه برداشته شد. به بیمار کپسول داکسی سایکلین ۱۰۰ میلی گرمی، دو بار در روز، برای دو هفته و کلرهگزیدین ۰.۲ درصد دوبار در روز برای ۶ هفته داده شد. پس از گذشت ۶ ماه از عمل، اندازه گیری های بالینی تکرار گردید و برای اندازه گیری های بافت سخت، جراحی دوباره در دو سمت آزمون و شاهد انجام گردید. بیشتر معیارها بهبودی در ناحیه آزمون را نشان می دادند. شاخص لثه، ۶۸ درصد، در برابر ۲۲ درصد، شاخص پلاک ۶۴ درصد در برابر ۱۴ درصد، سطح اتصال عمودی تا ۹۰ درصد در برابر ۵۹ درصد، سطح چسبندگی افقی ۱۰۰ درصد در برابر ۴۵ درصد به ترتیب برای گروه های آزمون و شاهد بودند. تنها تحلیل لثه، افزایش یافته بود که برای گروه آزمون ۹۲ و برای گروه شاهد ۵۵ درصد بود. یافته های این بررسی کوتاه مدت، اثر مثبت رابردم را به عنوان غشای بازدارنده در افزایش ترمیم آسیب های فورکای درجه دوم فک پایین نشان می دهد.

کلید واژه: بازسازی هدایت یافته بافتی، درگیری فورکا، رابردم، مطالعه بالینی