دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور بررسی فراوانی بد کاری مفصل گیجگاهی فکی در افرادی که شماری از دندان پشتی خود را از دست داده اند
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
بررسی فراوانی بد کاری مفصل گیجگاهی فکی در افرادی که شماری از دندان پشتی خود را از دست داده اند دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد بررسی فراوانی بد کاری مفصل گیجگاهی فکی در افرادی که شماری از دندان پشتی خود را از دست داده اند کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی فراوانی بد کاری مفصل گیجگاهی فکی در افرادی که شماری از دندان پشتی خود را از دست داده اند،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن بررسی فراوانی بد کاری مفصل گیجگاهی فکی در افرادی که شماری از دندان پشتی خود را از دست داده اند :
نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز – Journal Of Dentistry
تعداد صفحات :۱۳
مقدمه: درباره جنبه های گوناگون بدکاری تمپوروماندیبلر (TMD) بررسی هایی زیاد درافراد با دندان های طبیعی و نیز بیماران نیازمند به دست دندان انجام شده است. اما، این بررسی ها در بیماران نیمه بی دندان که، معمولا به ناهنجاریهای اکلوژنی بیشتر دچار هستند، ناچیز بوده است. این، در حالی است که، یافته های گوناگون درباره ی رابطه میان حمایت (ساپورت) از سوی دندان های طبیعی و نشانه های بد کاری تمپوروماندیبلر در دست هست. در این پژوهش همه گیر شناختی، فراوانی و نیز شدت علایم و نشانه های بالینی دیسفانکشن مفصل گیجگاهی فکی در افراد نیمه بی دندان بررسی گردید تا بتوان درباره رابطه ی میان علایم و نشانه های بدکاری تمپوروماندیبلر با انواع حمایت دندانی، به عنوان یک عامل آغازگر یا تشدید کننده عارضه یاد شده، پاسخ داد.مواد و روش: پژوهش کنونی، از گونه های همه گیر شناختی مقطعی است که، فراوانی و شدت علایم بدکاری تمپوروماندیبلر را، در ۱۴۰ بیمار نیمه بی دندان با انواع گوناگون حمایت دندانی (بر پایه رده بندی آیشنر)، بررسی می کند. این افراد دارای پیشینه ضربه به مفصل گیجگاهی فکی (TMJ)، عادات پارافانکشنال و نیز ناهنجاری فکی شدید نبوده و از لحاظ عمومی، کاملا سالم بودند، که در غیر این صورت، از بررسی کنار گذاشته می شدند. این بررسی، افراد ۲۵ تا ۵۵ سال را از هر دو جنس در بر می گیرد. معاینه ها برای یافتن فراوانی و شدت بد کاری، بر مبنای نشانگان بالینی هلکیمو انجام پذیرفت، تا برای هر گروه بی دندانی نشانگان بالینی محاسبه گردد که نشان دهنده اندازه ناهنجاری در کارکرد دستگاه جونده است. در پایان، به وسیله این نشانگان رابطه میان انواع گوناگون حمایت از سوی دندان های طبیعی با بدکاری تمپوروماندیبلر بررسی و مقایسه شد.یافته ها: در گروه A که دارای چهار ناحیه حمایت کننده از سوی دندان های طبیعی و یا بریج بودند، ۶۱ درصد افراد هیچ علامت و نشانه ای از بد کاری نداشتند (Dio)، ۳۵ درصد به گونه خفیف (Di I)، ۴ درصد به نوع متوسط عارضه (Di II) مبتلا بودند. اما در هیچیک، علایم و نشانه درگیری شدید (Di III) وجود نداشت. در گروه B1 که دارای دست کم یک و حداکثر سه ناحیه حمایت کننده پشتی بودند؛ بدون بدکاری ۲۹ درصد، گونه خفیف ۵۱ درصد، گونه متوسط ۲۰ درصد و گونه شدید صفر درصد بود. در گروه B2 که ناحیه حمایت کننده بر روی دندان های جلویی بود، صفر درصد بد کاری نداشتند، ۵۱ درصد دارای گونه خفیف، ۴۱ درصد دارای گونه متوسط و هشت درصد دارای گونه شدید بودند، برای گروه C که دندان های حمایت کننده نداشتند و یا کاملا بدون دندان بودند، درصد ۱۹ بد کاری وجود نداشت، گونه خفیف ۳۷ درصد، گونه ۳۱ درصد و گونه شدید ۱۳ درصد، محاسبه و مشخص گردید.نتیجه گیری: به نظر می رسد که فراوانی و شدت بدکاری تمپور و ماندبیلر، با از دست دادن دندان ها رابطه مستقیم داشته باشد به سختی دیگر، ارتباطی قاطع (۰۰۱/0p) میان درجه بدکاری و از دست رفتن نواحی حمایت کننده دندانی وجود دارد.
کلید واژه: بد کاری مفصل گیجگاهی فکی، نشانگان هلکیمو، نواحی حمایت کننده، نشانگان آیشنر
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
