افزایش تجزیه پذیری بیولوژیکی محلول های مایی متیل ترشیری – بوتیل اتر (MTBE) به وسیله اکسیداسیون پیشرفته

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 افزایش تجزیه پذیری بیولوژیکی محلول های مایی متیل ترشیری – بوتیل اتر (MTBE) به وسیله اکسیداسیون پیشرفته دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد افزایش تجزیه پذیری بیولوژیکی محلول های مایی متیل ترشیری – بوتیل اتر (MTBE) به وسیله اکسیداسیون پیشرفته  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی افزایش تجزیه پذیری بیولوژیکی محلول های مایی متیل ترشیری – بوتیل اتر (MTBE) به وسیله اکسیداسیون پیشرفته،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن افزایش تجزیه پذیری بیولوژیکی محلول های مایی متیل ترشیری – بوتیل اتر (MTBE) به وسیله اکسیداسیون پیشرفته :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : آب و فاضلاب

تعداد صفحات :۱۰

تاثیر تصفیه ازنی روی افزایش تجزیه پذیری بیولوژیکی آلاینده های مقاوم به تجزیه، به وسیله تحقیق بر روی واکنش ازناسیون متیل ترشیری – بوتیل اتر (MTBE) به عنوان یک ترکیب اکسیژنه بنزین که مقاوم به تجزیه بیولوژیکی است، مورد آزمایش قرار گرفته است. این تحقیق در مقیاس آزمایشگاهی، در درجه حرارت اتاق و به وسیله حباب زایی به مدت ۱۲۰ دقیقه، بر روی هوای حاوی ازن (۳.۴ ppm/min) در داخل ۳ لیتر از یک محلول مائی قلیایی (pH=11.5) حاوی ۱۰۰ میلی گرم در لیتر MTBE انجام گرفت. نتایج تجربی نشان داد که در طول ازناسیون، MTBE در مدت ۱۰۰ دقیقه به طور کامل تجزیه شد و پس از این زمان، ازن با روند بسیار کندی مصرف شد. در پایان ازناسیون پس از ۱۰۰ دقیقه شاخصهای تجزیه پذیری بیولوژیکی محلول MTBE که به صورت کاهش در COD و تغییر در نسبت (BOD5/COD) تعریف شد، نشان داد که میزان COD اولیه از ۲۵۶ میلی گرم اکسیژن در لیتر به ۹۸ میلی گرم در لیتر کاهش یافت )حذف نسبی حدود ۶۲ درصد( و نسبت (BOD5/COD) در طول ۹۰ دقیقه اول به طور منظم، از کمترین حد خود (۰.۰۱) تا حداکثر ۰.۶۸ افزایش یافت که مصرف ۱.۲۵ میلی گرم ازن به ازای هر میلی گرم COD اولیه موجود در محلول را باعث شد. این تحقیق نشان داد که تجزیه ناقص MTBE در فرآیندهای اکسیداسیون پیشرفته منجر به افزایش تجزیه پذیری بیولوژیکی آن می شود، اما اکسیداسیون بیشتر، نسبتهای پایینی از BOD5/COD را نتیجه می دهد. همچنین تحقیق نشان داد که برای ایده آل سازی شرایط اکسیداسیون شیمیایی MTBE به ۶۸-۴۶ درصد کاهش در COD قبل از تجزیه بیولوژیکی نیاز است. نتایج تجربی برای تعیین میزان MTBE حذف شده به واسطه فراریت به هوا نشان داد که حدود ۱۴ درصد از MTBE پس از یک ساعت حباب زایی با گاز اکسیژن از محیط خارج شد. مقدار MTBE اکسید شده و یا خارج شده از محیط، وقتی همزمان در همان مدت ازناسیون نیز صورت گرفت، به حدود ۲۸ درصد (pH=7) و ۷۰ درصد (pH=11.5) افزایش یافت.

کلید واژه: متیل ترشیری – بوتیل اتر (MTBE)، ازناسیون، تجزیه پذیری بیولوژیکی، اکسیداسیون پیشرفته