مقاله روایت شناسی داستان هفت گردان بر پایه روایت انوشیروان مرزبان و ابوالقاسم فردوسی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله روایت شناسی داستان هفت گردان بر پایه روایت انوشیروان مرزبان و ابوالقاسم فردوسی دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله روایت شناسی داستان هفت گردان بر پایه روایت انوشیروان مرزبان و ابوالقاسم فردوسی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله روایت شناسی داستان هفت گردان بر پایه روایت انوشیروان مرزبان و ابوالقاسم فردوسی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله روایت شناسی داستان هفت گردان بر پایه روایت انوشیروان مرزبان و ابوالقاسم فردوسی :

مقاله روایت شناسی داستان هفت گردان بر پایه روایت انوشیروان مرزبان و ابوالقاسم فردوسی که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در تابستان ۱۳۸۹ در پژوهش های ادب عرفانی (گوهر گویا) از صفحه ۱۰۳ تا ۱۲۴ منتشر شده است.
نام: روایت شناسی داستان هفت گردان بر پایه روایت انوشیروان مرزبان و ابوالقاسم فردوسی
این مقاله دارای ۲۲ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله هفت گردان
مقاله قصه افراسیاب بن پشنگ
مقاله روایت شناسی
مقاله ساختارشناسی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
این مقاله به روایت شناسی داستان هفت گردان به روایت فردوسی در شاهنامه و قصه افراسیاب بن پشنگ به روایت انوشیروان مرزبان در روایات داراب هرمزدیار می پردازد. به این منظور پس از بررسی خلاصه دو روایت از دیدگاه راویان، روایت شناسی، ساختارشناسی تطبیقی و ریشه شناسی بنیادهای آیینی و اساطیری، دو روایت مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی ها نشان می دهد که روایت فردوسی، روایتی دهقانی، ملی و خردگراست که در آن حذف های آیینی (زردشتی بودن رستم) و اسطوره ای (دیدار افراسیاب با اهریمن) به چشم می خورد. اگرچه به نظر می رسد، این آیین زدایی پیش از فردوسی صورت گرفته، اما ممکن است، اسطوره زدایی از سوی وی انجام شده باشد. در برابر، روایت انوشیروان روایتی موبدی با تکیه بر آموزه های مزدیسنایی، اصیل، یکدست، کامل و دارای ژرف ساختی اسطوره ای و آیینی است که با الگوهای اساطیری، آیینی داستان های ایرانی همخوانی دارد. این داستان نقشی مهم در الگوشناسی روایی داستان های حماسی ایران، در گذر از روایت موبدی به دهقانی دارد.